Gucio nie może zasnąć

Tytuł oryginalny:
Je n'arrive pas à dormir
Autor:
Aurélie Chien Chow Chine
Wydawcy:
Wydawnictwo Debit (2020-2023)
Bożena Sęk
Wydawnictwo Sonia Draga
Wydane w seriach:
Uczucia Gucia
Émotions de Gaston
ISBN:
978-83-8057-268-3, 978-83-8057-397-0
Autotagi:
druk
ikonografia
książki
opowiadania
proza
zbiory opowiadań

Gucio to mały jednorożec taki jak wszystkie. Albo prawie… Jego tęczowa grzywa zmienia kolor zależnie od tego, co Gucio odczuwa. Gucio leży wieczorem w łóżku, ale nie może zasnąć. Jest zmęczony, mimo to przewraca się z boku na bok. Jakby mu czegoś brakowało. Zobacz, w jaki sposób uda mu się sprowadzić sen… Seria historyjek, które uczą nazywania emocji i panowania nad nimi. W każdej książeczce opisano jedno uczucie. Na końcu historyjki znajdują się bardzo proste ćwiczenia, które pomogą dziecku wyciszyć się i zapanować nad emocjami [opis wydawcy].
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo