Tangerynka

Tytuł oryginalny:
Tangerine
Autor:
Christine Mangan
Tłumacz:
Agnieszka Wilga
Wydawcy:
Wydawnictwo Marginesy (2020)
Legimi (2020)
ISBN:
978-83-66140-17-2, 978-83-66140-18-9
Autotagi:
e-booki
powieści
proza
3.0

Lucy Mason była ostatnią osobą, którą Alice Shipley spodziewałaby się spotkać w Tangerze, gdzie przyjechała z nowo poślubionym mężem. Po wypadku na amerykańskiej uczelni w Bennington te dwie przyjaciółki – dawniej nierozłączne współlokatorki – przez ponad rok nie utrzymywały kontaktów. Oto jednak Lucy odnawia znajomość, próbuje wszystko naprawić i powrócić do dawnych rytuałów przyjaźni.

Może Alice powinna się cieszyć? Nie odnalazła się przecież w Maroku, zbyt się bała wyjść z mieszkania i zanurzyć w tętniącą życiem medynę oraz nieznośny skwar. Lucy – jak zawsze niezależna i nieustraszona – pomaga jej przełamać lęki, wyjść z mieszkania i zacząć poznawać obcy kraj.

Wkrótce jednak do Alice powraca znajome uczucie – na każdym kroku czuje się manipulowana i tłamszona przez Lucy. Później zaś mąż Alice John przepada bez wieści, a ona sama zaczyna podawać w wątpliwość wszystko dookoła – w tym własny związek z tajemniczą przyjaciółką, decyzję o przyjeździe do Maroka, jak również stan swojego umysłu.

Tangerynka to opowieść przeszywająca niczym sztylet – urokliwy, kunsztownie skonstruowany debiut literacki pełen egzotycznych obrazów i precyzyjnie oddanych szczegółów, wprost zapiera dech w piersiach.

Prawa do ekranizacji należą do George’a Clooneya i jego firmy produkcyjnej Smokehouse Pictures, w roli głównej ma wystąpić Scarlett Johansson.

Tak jakby Donna Tartt, Gillian Flynn i Patricia Highsmith pisały razem scenariusz filmowy dla Alfreda Hitchcocka – trzymający w napięciu i bardzo nastrojowy. Joyce Carol Oates

W swoim hipnotyzującym debiucie Christine Mangan sprawnie przenosi czytelników do północnej Afryki z połowy XX wieku. Trudno sobie wyobrazić bardziej atrakcyjną scenerię dla historii o gorącej namiętności, przekształcającej przyjaźń w obsesję, a koniec końców prowadzącej do obłędu. Rumaan Alam

W splątanych więzach łączących dwie bohaterki jest coś zarazem niesamowitego i ekscytującego, co każe nam w szaleńczym tempie przewracać strony. Tangerynka zanurza czytelnika w mrokach retrospekcji oraz psychologicznego zwątpienia. Po tej lekturze czuję się tak, jakbym wybrała się do Tangeru, za przewodniczkę mając literacką spadkobierczynię Daphne du Maurier, z której twórczości korzystał Alfred Hitchcock. Suzanne Rindell

Christine Mangan zrobiła doktorat z anglistyki na University College Dublin w Irlandii, gdzie pisała pracę na temat XVIII-wiecznych powieści grozy, ukończyła również kierunek twórczego pisania na University of Southern Maine w USA. Tangerynka to jej pierwsza powieść.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Mam mieszane uczucia dotyczące tej książki. Jest dla mnie niespójna i nierówna. Sam pomysł na wyprowadzenie dwóch równoległych bohaterek i oddanie im głosu jest ciekawy i powoduje spojrzenie na jedną opowieść z dwóch różnych punktów. A sama historia jest wciągająca, przynajmniej na początku. Duszne , parne, głośne Maroko w latach sześ­ćdzi­esią­tych­ XX wieku i dwie młode kobiety, których drogi splatają się nie po raz pierwszy. Alice i Lucy. To ich relacja i jej złożoność jest siłą napędową tej historii. Dziewczyny znają się z lat studenckich ale ich znajomość została nagle przerwana przez pewne tragiczne wydarzenie. Mimo upływu czasu i zmiany przestrzeni związane są ze sobą niewidzialną i "ciągle napiętą nicią". W pewnym momencie ma się nawet wrażenie, że Alice to alter ego Lucy. Książce i autorce nie można odmówić wspaniałego przedstawienia Maroka, wnikliwego, psyc­holo­gicz­nego­ opisu toksycznej relacji bohaterek i lekkości posługiwania się słowem. Ale im głębiej, tym płyciej. Role obydwu kobiet stają się coraz mniej złożone, a podział na "dobrą i niewinna" i "złą i wyrachowaną" aż drażni. Samo zakończenie bardzo przewidywalne. Szkoda bo pejzaże Maroka, nastroje polityczne i mocna kobieca relacja to wymarzony zaczyn wspaniałej książki.
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo