Drugie pokolenie:

czego nie powiedziałem mojemu ojcu

Tytuł oryginalny:
Deuxieme génération
Autor:
Michel Kichka
Tłumacz:
Karolina Czerska
Wydawca:
Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK (2015-2019)
ISBN:
978-83-62435-15-9
Autotagi:
beletrystyka
druk
elementy biograficzne
ikonografia
komiksy
komiksy i książki obrazkowe
książki
powieści
4.0

"Drugie pokolenie" to autobiograficzna opowieść, w której Michel Kichka przywołuje decydujące momenty ze swojego dzieciństwa, młodości i dorosłego życia w cieniu Shoah. Ten wybitny izraelski karykaturzysta i wykładowca akademicki jest synem człowieka, który w czasie wojny stracił wszystkich bliskich. Ojciec Kichki po kilku latach więzienia w obozach koncentracyjnych powrócił do ojczystej Belgii. Urodziły mu się dwie córki i dwóch synów. Doświadczenia wojenne ojca były dla dzieci ciężarem, od którego próbowały się wyzwolić - każde na swój sposób. Powieść graficzna Kichki jest wyjątkowa i wzruszająca - przedstawia bowiem osobistą historię człowieka doświadczonego przez historię. [lubimyczytac.pl]
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Jak niekiedy niewiele potrzeba by utrafić w sedno, by nakreślić czarną, niespecjalnie wyszukaną kreską piętno obozowej przeszłości mocno zakorzenione i pokutujące w rodzinie, mimo iż wojna dawno się skończyła. • Dała mi do myślenia ta graficzno-tekstowa analiza, to studium rodziny, w której pielęgnowana wojenna trauma ojca mocno wpływa na losy jego dzieci, na to tytułowe drugie pokolenie. • Autor właściwie rozłożył akcenty, potrafił z dystansu i ze specyficznym humorem pokazać swoje dziecięctwo i żydowski rodowód, z drugiej strony dał nam możliwość wglądu w trwający w nim przez wiele lat proces zrozumienia ciągle uwierających go przeżyć z dzieciństwa, a przede wszystkim próby znalezienia odpowiedzi na złożoność istoty zachowania jego ojca. • Wzruszyło mnie i zostanie w pamięci to spotkanie.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
fiolka
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo