Daj mi spokój!:

jak nie dać sobie dokuczać

Tytuł oryginalny:
Kim kann stark sein
Autor:
Elisabeth Zöller
Ilustracje:
Dagmar Geisler
Tłumaczenie:
Paulina Filippi-Lechowska
Magdalena Jałowiec
Wydawca:
Wydawnictwo Jedność (2020)
Wydane w seriach:
Ja i Moje Emocje
"Jedność" dla Dzieci
ISBN:
978-83-8144-128-5
Autotagi:
beletrystyka
druk
ikonografia
książki
opowiadania
proza
zbiory opowiadań
5.0

Książka ta w przystępny sposób pokazuje dzieciom, jak bronić się przed tymi, którzy chcą im dokuczyć lub zrobić krzywdę. Umiejętność powiedzenia agresorom „Daj mi spokój!” nie jest łatwa, ale dzięki mądrym poradom przedstawionym w tej książce każde dziecko będzie potrafiło poradzić sobie z tymi, którzy są dla nich niemili. I, co jeszcze ważniejsze, pomoże im nawiązywać dobre relacje z rówieśnikami. Żywe i bliskie rzeczywistości kolorowe ilustracje zachęcają dzieci do rozmowy na ważne tematy...
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo