Rzecznictwo Praw Dziecka w Polsce

Instytucje sprawcze:
Uniwersytet Opolski
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Koninie
Redakcja:
Stanisław Leszek Stadniczeńko
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Koninie (2002)
ISBN:
83-88335-10-3
Autotagi:
druk
książki
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Rzecznictwo praw dziecka” jest podsumowaniem dwóch konferencji – opolskiej (2001) i konińskiej (2002), które dotykały tej problematyki. Referaty podejmują dyskusję na temat praw dziecka, w ujęciu inte­rdys­cypl­inar­nym i całościowym. Dominującym elementem są zagadnienia prawne. Publikacja przedstawia wybrane zagadnienia urze­czyw­istn­iani­a praw dziecka, realizację ich idei oraz prawne usytuowanie Rzecznika Praw Dziecka w Polsce i we Francji.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo