Taka sobie wróżka

Autor:
Janette Rallison
Tłumacz:
Tomasz Illg
Wydawca:
Akapit Press (2010-2012)
ISBN:
978-83-61635-29-1, 978-83-7183-818-7
Autotagi:
druk
fantastyka
książki
powieści

Kiedy ukochany chłopak 16-letniej Savanny, Hunter rzuci ją dla jej starszej siostry Jane, Savanna nieopatrznie zażyczy sobie księcia z bajki, który zabrałby ją na szkolny bal. Zamiast księcia zjawi się jednak Chrissy – „taka sobie” wróżka (z racji słabych ocen w szkole czarów, nie zasłużyła sobie jeszcze na tytuł „dobrej wróżki”), która obieca Savannie spełnienie trzech życzeń, przez co dziewczyna wyląduje w średniowieczu: najpierw jako Kopciuszek, potem jako Królewna Śnieżka, aż wreszcie po to, żeby ratować Tristana – niespodziewanie przystojnego kolegę ze szkoły, który wbrew swojej woli, omyłkowo znajdzie się w samym sercu średniowiecznej intrygi. Żeby wrócić do przyszłości, Savanna i Tristan będą musieli stawił czoło cyklopom, smokom i tajemniczemu Czarnemu Rycerzowi. W połowie powieść fantasty, w drugiej połowie komedia romantyczna Taka sobie wróżka jest dowodem na to, że znalezienie prawdziwej miłości w XXI wieku może być równie trudne i dramatyczne, jak w baśniach braci Grimm! [opis wydawcy]
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Książkę tą znalazłam gdzieś w odmętach okolicznej biblioteki. Stała na półce i wyglądała tak kusząco, że po prostu musiałam ją przeczytać. Jednak nie należy ona do moich dzieł. Może i fabuła jest wciągająca, ale sposób, w jaki została napisana sprawiał, że czasami zgrzytałam zębami. Tło historyczne książki nie nagina przekazywanej w podaniach i kronikach rzeczywistości. Niestety postać Chrissy - takiej sobie wróżki - niezbyt mi się spodobała. Natomiast Savanna, Jane, Hunter i Tristan są już mniej cukierkowaci i oderwani od rzeczywistości. Autorka książki bardzo dobrze wplątała w swoją opowieść baśni braci Grimn. Jednocześnie moją ulubioną postać - królewnę Śnieżkę przedstawiła w bardzo negatywnym świetle. Co niestety sprawiło, iż postrzegam tą książkę gorzej niż na początku. Zabrakło mi w tej książce czegoś ulotnego, dającego przyjemność z czytania książek. Jednak pogodziłam się już z faktem, że współczesne bestsellery wcale nie są takie dobre. Na początku myślałam, że będzie to opowieść w stylu "Akademii Pennyroyal", ale "Taka sobie wróżka" jest dużo gorsza. Przede wszystkim brak w niej przejrzystości. Wątki są niejasne i nawet nie o tyle zagmatwane, co po prostu nieprzemyślane.
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo