Jedyne dziecko

Tytuł oryginalny:
Only daughter
Autor:
Sarah A. Denzil
Tłumacz:
Joanna Grabarek
Wydawcy:
Wydawnictwo Filia (2019-2022)
Legimi (2019-2022)
Wydane w seriach:
Mroczna Strona
Mroczna Strona - Wydawnictwo Filia
ISBN:
978-83-8075-785-1, 978-83-8075-874-2
978-83-8195-039-8
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
3.9 (14 głosów)

Kiedy socjopatyczna matka żegna swoją ukochaną córkę, to nie ma już nic do stracenia… Sarah A. Denzil, autorka bestsellerowego „Milczącego dziecka”, serwuje czytelnikom thriller psychologiczny pełen zakrętów i tajemnic – „Jedyne dziecko”. Ciało nastoletniej Grace odnaleziono w opuszczonym kamieniołomie. Według ustaleń policji – dziewczyna popełniła samobójstwo. Jednak w tę makabryczną wersję nie wierzy jej matka, Kat Cavanaugh, która wie, że jej dziecko nie byłoby zdolne do takiego czynu. Kat domyśla się, że śmierć ukochanej córki może wiązać się z jej przeszłością. Bo Kat nie jest taka jak inne matki, nie do końca jest też taka jak ludzie wokół niej. A teraz gotowa jest na wszystko, by poznać prawdę. „Nikt nie pojmuje tego, że Grace była jedyną osobą, dzięki której chciałam być dobra; bo widzicie, ja tylko udaję, że jestem rzetelnym członkiem społeczeństwa. Wystawiam na czas kosze na śmieci, uśmiecham się do ludzi wyprowadzających psy i stosuję się do przepisów drogowych, ale robię to wszystko wyłącznie po to, żeby nie ściągać na siebie uwagi.” Tragiczna śmierć nastolatki, traumy przeszłości i socjopatyczna główna bohaterka, która pragnie zemsty – to idealny przepis na doskonały thriller psychologiczny, który Sarah A. Denzil zrealizowała perfekcyjnie. Autorka świetnie sportretowała wewnętrzne rozterki kogoś, kto nie do końca jest taki jak powinien być, kto nie przeżywa emocji tak, jak inni wokół niego. A jednocześnie obserwujemy taką osobę doprowadzoną do granic, do krawędzi, do ostateczności. Teraz, gdy nie ma już nic do stracenia, to do czego może być zdolna? „Jedyne dziecko” to skomplikowany dreszczowiec, w którym Sarah A. Denzil snuje opowieść o żałobie, o zemście, o rozpaczy, ale dzięki wyjątkowej bohaterce i jej socjopatycznym skłonnościom całość nabiera ostrego posmaku. Autorka mogła popuścić wodze wyobraźni, wcielić się w skórę kogoś, dla którego nie istnieją hamulce moralne, wyjść poza utarte schematy bohaterów gatunku. Całość – chociaż niewyobrażalna i nieprawdopodobna – to świetny kawał thrillera psychologicznego, który nie pozwala się czytelnikowi nudzić i skręca w najmniej oczekiwanych kierunkach.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Po prostu nie można się oderwać:) Polecam !
  • Ponad czterysta stron cierpienia psychicznego po utracie jedynego dziecka.
  • Dośc dobra ksiązka, chociaz miejscami powolna, a bohaterowie niezrozumiali. nieco nieprzekonujące zakończenie
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo