Czy to długo, czy krótko?

Autor:
Izabela Zięba
Ilustracje:
Urszula Palusińska
Wydawca:
Wydawnictwo Dwie Siostry (2019-2022)
ISBN:
978-83-8150-019-7, 978-83-8150-371-6
Autotagi:
beletrystyka
druk
komiksy i książki obrazkowe
książki
opowiadania
proza
zbiory opowiadań
3.0 (2 głosy)

Nie za długa i nie za krótka książka o względności czasu – dla wszystkich niecierpliwców, małych i dużych. 5 minut, 3 godziny, 2 miesiące, 1 rok… Ile to czasu? Czy to długo, czy krótko? Ta książka w dowcipny sposób pomoże wam wyobrazić sobie, jak płynie czas, i zrozumieć, że „długo” i „krótko” nie zawsze znaczy to samo. 1 minuta. Tyle musisz poczekać, aż mama skończy rozmowę przez telefon. Czy to długo, czy krótko? Krótko, jeśli czekając, rysujesz patykiem po ziemi, a długo, gdy pod ręką nie ma żadnego patyka. 45 minut. Tyle trwa w szkole jedna lekcja. Czy to długo, czy krótko? Dla Oli długo, gdy jest to matematyka, której nie lubi, a krótko, gdy jest to wuef, który uwielbia. Od autorki: „Mój pięcioletni synek najbardziej na świecie nie lubi czekać i nie wiedzieć, jak długo coś będzie trwało. Przed każdym wydarzeniem zadaje mi dwa ważne pytania. Pierwsze: »Ile czasu będzie to trwało?« i drugie: »Czy to długo, czy krótko?«. Ta książka powstała dla wszystkich niecierpliwców takich jak on, niezależnie od tego, czy znają się na zegarku, czy nie. Tak to bowiem jest z czasem, że raz mija szybko, a raz wolno, płatając nam przy tym dziwne psikusy, i to przez całe życie.”
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Istnienie tej książki jest dla mnie niezrozumiałe. Nie rozumiem intencji autorów. Ilustracje raczej nie zainteresują dziecka. To może tematyka? Cóż - książka to pozornie zbiór prostych pytań, jakie dziecko może zadać odnośnie długości trwania jakiejś czynności, upływającego czasu - i odpowiedzi na owe dociekania przy użyciu porównań z innymi czynnościami. W założeniu jest przejrzyście i prosto. W praktyce wg mnie wszytko to niepotrzebne treści, niepotrzebne słowa, niepotrzebnie zajęte miejsce na półce. Takim rozważaniom i dialogom z małym człowiekiem osoba dorosła z minimalną wyobraźnią spokojnie sprosta bez pomocy książki.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo