Czy to długo, czy krótko?

Autor:
Izabela Zięba
Ilustracje:
Urszula Palusińska
Wydawca:
Wydawnictwo Dwie Siostry (2019-2022)
ISBN:
978-83-8150-019-7, 978-83-8150-371-6
Autotagi:
beletrystyka
druk
komiksy i książki obrazkowe
książki
opowiadania
proza
zbiory opowiadań
3.0 (2 głosy)

Nie za długa i nie za krótka książka o względności czasu – dla wszystkich niecierpliwców, małych i dużych. 5 minut, 3 godziny, 2 miesiące, 1 rok… Ile to czasu? Czy to długo, czy krótko? Ta książka w dowcipny sposób pomoże wam wyobrazić sobie, jak płynie czas, i zrozumieć, że „długo” i „krótko” nie zawsze znaczy to samo. 1 minuta. Tyle musisz poczekać, aż mama skończy rozmowę przez telefon. Czy to długo, czy krótko? Krótko, jeśli czekając, rysujesz patykiem po ziemi, a długo, gdy pod ręką nie ma żadnego patyka. 45 minut. Tyle trwa w szkole jedna lekcja. Czy to długo, czy krótko? Dla Oli długo, gdy jest to matematyka, której nie lubi, a krótko, gdy jest to wuef, który uwielbia. Od autorki: „Mój pięcioletni synek najbardziej na świecie nie lubi czekać i nie wiedzieć, jak długo coś będzie trwało. Przed każdym wydarzeniem zadaje mi dwa ważne pytania. Pierwsze: »Ile czasu będzie to trwało?« i drugie: »Czy to długo, czy krótko?«. Ta książka powstała dla wszystkich niecierpliwców takich jak on, niezależnie od tego, czy znają się na zegarku, czy nie. Tak to bowiem jest z czasem, że raz mija szybko, a raz wolno, płatając nam przy tym dziwne psikusy, i to przez całe życie.”
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Istnienie tej książki jest dla mnie niezrozumiałe. Nie rozumiem intencji autorów. Ilustracje raczej nie zainteresują dziecka. To może tematyka? Cóż - książka to pozornie zbiór prostych pytań, jakie dziecko może zadać odnośnie długości trwania jakiejś czynności, upływającego czasu - i odpowiedzi na owe dociekania przy użyciu porównań z innymi czynnościami. W założeniu jest przejrzyście i prosto. W praktyce wg mnie wszytko to niepotrzebne treści, niepotrzebne słowa, niepotrzebnie zajęte miejsce na półce. Takim rozważaniom i dialogom z małym człowiekiem osoba dorosła z minimalną wyobraźnią spokojnie sprosta bez pomocy książki.
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo