My, dzieci z dworca ZOO

Inne tytuły:
Christiane F.
[szokująca relacja piętnastoletniej narkomanki z Berlina Zachodniego] /z zapisu magnetofonowego podali do druku Kai Hermann i Horst Rieck
Tłumacz:
Ryszard Turczyn
Wydawca:
Państwowe Wydawnictwo Iskry (1987-2000)
ISBN:
83-207-0801-X
Autotagi:
druk
książki
4.0 (5 głosów)
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Rewelacyjna książka o uzależnieniu jakim są narkotyki. Szczegółowo opisuje jak łatwo można wpaść w sidła uzależnienia. Główna bohaterka i równocześnie autorka nie zdawała sobie sprawy, że sięgając na narkotyk na próbę, zniszczy sobie całe życie. Jest to bardzo pouczająca książka, którą powinna przeczytać zwłaszcza młodzież. Może kojarzyć się to jako bunt, ponieważ często rodzice zabraniają czytać takie książki, ale naprawdę warto. Ponieważ moim zdaniem można się wiele nauczyć.
    +2 trafna
  • Książka bardzo ciekawa i pouczająca. Ukazuje jak łato wpaść w "bagno narkomanii" i jak ciężko się z niego wydostać.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo