Terapeuci zajęciowi w Polsce:

role zawodowe, kształcenie i perspektywy rozwoju zawodu

Autor:
Edyta Janus
Wydawca:
Difin (2018)
Wydane w seriach:
Engram
ISBN:
978-83-8085-712-4
Autotagi:
druk
książki

Terapia zajęciowa jest dyscypliną, która dynamicznie rozwija się na świecie. W Polsce także można zaobserwować jej przemiany. Terapia zajęciowa do niedawna kojarzona była w naszym kraju zwykle z arteterapią, co powodowało, że jej rola była umniejszana. Wykonywanie zawodu terapeuty również nie znajdowało uznania u polskich badaczy koncentrujących się na zawodach medycznych - stąd całkowity brak publikacji z tego zakresu.Monografia ma charakter pionierski zarówno w zakresie prezentowanej teorii jak i wyników badań własnych. Wpisuje się zatem w specyficzną niszę dotyczącą analizy aspektów wykonywania zawodu terapeuty zajęciowego w Polsce - socjalizacji do pełnienia roli zawodowej i jej atrybutów, kształcenia oraz percepcji zachodzących przemian ujmowanej z perspektywy aktywnych zawodowo terapeutów zajęciowych.z recenzji: dr hab. Krystyna Janicka, prof. IFiS PAN:Książka jest ciekawa i potrzebna, zwłaszcza dla praktyków. Autorka przedstawia zawód terapeuty zajęciowego, jego genezę, rozwój treści roli zawodowej i ewolucji kształcenia zawodowego od poziomu elementarnego do licencjatu i magisterium, co czyni terapię zajęciową dyscypliną akademicką. Omawiając stan prawno-instytucjonalnych regulacji, system przygotowania zawodowego i faktyczny stan praktykowania tego zawodu w Polsce Autorka uwzględnia perspektywę międzynarodową, a nawet światową. Wartościowym dopełnieniem obrazu kreślonego na podstawie literatury i danych obiektywnych jest prezentacja wyników badania własnego, którym objęto studentów ostatniego semestru kierunku terapia zajęciowa na poziomie licencjatu oraz pierwszych w Polsce absolwentów tej specjalności. Badanie to pozwala na wielowymiarową charakterystykę adeptów terapii zajęciowej m.in. w zakresie ich pochodzenia terytorialnego, motywów wyboru studiów, ocen praktycznej przydatności wiedzy uzyskanej w toku kształcenia, oczekiwań wobec pracy oraz pierwszych doświadczeń zawodowych.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo