Czarodzieje broni:

Izrael - tajne laboratorium technologii militarnych

Tytuł oryginalny:
Weapon wizards
how Israel became a high-tech military superpower
Autorzy:
Yaakov Katz
Amir Bohbot
Tłumacz:
Norbert Radomski
Wydawca:
Dom Wydawniczy Rebis (2018)
Wydane w seriach:
Historia
Historia - Rebis
ISBN:
978-83-8062-421-4
Autotagi:
druk
książki
publikacje popularnonaukowe

Kulisy izraelskich sukcesów w tworzeniu najwymyślniejszych broni świata. Od dronów po satelity, od systemów obrony przeciwrakietowej po wojnę cybernetyczną - Izrael przewodzi światu w wykorzystywaniu nowych technologii na współczesnym polu walki. Czarodzieje broni mówią o tym, jak ten maleńki, ośmiomilionowy naród, wyciągając wnioski ze swego bogatego doświadczenia wojennego, nauczył się adaptować do zmian w sposobie prowadzenia wojen i stał się nowym wzorem supermocarstwa XXI wieku, nie pod względem wielkości, lecz nowatorstwa i efektywności. Będąc w awangardzie techniki wojennej, opracowuje on nowe bronie i modernizuje stare tak, by zachowały użyteczność i skuteczność na nieustannie zmieniającym się polu walki. Inne państwa, by stawić czoło tym wyzwaniom, w poszukiwaniu pomysłów spoglądają na Izrael - a zwłaszcza jego uzbrojenie - co czyni go w efekcie laboratorium zbrojeniowym reszty świata. Jak Izrael tego dokonał? I jakie są tego militarne i geopolityczne implikacje? Oto niektóre z głównych kwestii, którymi zajmują się Jaakow Katz i Amir Bochbot. Ich książkę, opartą na bogatych materiałach źródłowych i niełatwym dla innych dostępie do izraelskiego establishmentu obronnego, śmiało można nazwać raportem prosto z linii frontu. [empik.com]
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo