Nie było telefonów?:

o córkach, ojcach i wynalazkach

Autor:
Jan Wróbel
Ilustracje:
Iwona Kalitan
Wydawcy:
IBUK Libra (2019)
Saga (2019)
Egmont Polska (2018)
Wydane w seriach:
Edukacyjny Egmont
Czytam Sobie
Czytam sobie z Kotylionem
Poziom 3, Połykam Strony
ISBN:
978-83-281-3634-2
Autotagi:
druk
książki
opowiadania
proza
zbiory opowiadań
3.0

Julian Ochorowicz, o którym między innymi jest ta historia, nie jest postacią fikcyjną. Miał wszechstronne uzdolnienia: był jednocześnie psychologiem, filozofem, wynalazcą, poetą i publicystą. Podejmował szereg interesujących badań. Uważany jest za prekursora radia i telewizji. Pracował nad udoskonaleniem działania telefonu. "Po telefonie i telegrafie musimy wynaleźć telefoton albo telefotoskop, to jest przyrząd telegraficzny do widzenia z odległości" - pisał Julian Ochorowicz w 1878 roku. Seria z kotylionem to specjalna, limitowana edycja Czytam sobie z okazji rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę. Chcemy przybliżyć Wam historie osób bardziej i mniej znanych, a także tych całkiem anonimowych, bez których wspólnej pracy i troski nie udałoby się odzyskać niepodległości. Chcemy pokazać Wam, że każdy z obywateli w każdym momencie uczestniczy w budowaniu wolnego społeczeństwa. Jednym z kluczy do wolności jest także możliwość samodzielnego czytania. Czytam Sobie to trzypoziomowy program wspierania nauki czytania dla dzieci w wieku 5-7 lat. Poziom 3 - Połykam strony 2500-2800 wyrazów w tekście, użyte wszystkie głoski, dłuższe i bardziej złożone zdania, alfabetyczny słownik trudnych wyrazów.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo