W żywe oczy

• 

  grejfrutoowa
  Autor: JP Delaney • Tytuł: W żywe oczy • Tytuł oryginalny: Believe Me • Wydawnictwo: Otwarte • Liczba stron: 424 • Claire chce zostać aktorką. Poza zajęciami w szkole trenuje też prywatnie. Jej pracą jest podrywanie mężczyzn, co ma być dowodem ich zdrad. Jednak gdy jedno ze zleceń przebiega nie po jej myśli, a mężczyzna, którego miała zainteresować swoją osobą, nie połyka haczyka, jest rozczarowana. Na nieszczęście okazuje się, że żona tego mężczyzny zostaje zamordowana, a Claire zostaje główną podejrzaną. • W żywe oczy to powieść JP Delaney, w której główną bohaterką jest Claire. To młoda dziewczyna, która marzy o byciu aktorką. Ma talent, nie tylko udaje kogoś, lecz cała staje się tą postacią. Jest ładna i zdolna, ale nie zawsze potrafi oddzielić to, co jest w niej prawdziwe, a co udawane. • Tym razem autor serwuje opowieść o kobiecie, która zostaje zatrudniona w roli kogoś na kształt tajnego agenta. Dziewczyna ma rozkochać w sobie potencjalnego mordercę, pomagając w ten sposób policji w znalezieniu poszlak, które wskażą na jego winę. Podejrzanym jest jedyny z mężczyzn, który odrzucił zaloty Claire, a potem jego żona została zamordowana. Dzięki zaangażowaniu w akcję, Claire ma też szansę oczyścić samą siebie z zarzutów o morderstwo. • Powieść pokazuje, jak bardzo skomplikowana jest osobowość głównej bohaterki. Claire czasem nie odróżnia tego, co się wokół niej dzieje naprawdę, a co sama wykreowała jako postać, którą musi udawać. To fascynujące – oglądać, jak bardzo przenikają się te dwa światy i jak trudno głównej bohaterce jest je rozdzielić. • Bardzo wciągający wątkiem jest ten dotyczący morderstwa. Kto zabił? Czy Claire na pewno jest niewinna? Czy Patrick może stać za morderstwem żony? A może to ktoś zupełnie inny? Obserwujemy różne możliwości, żadna nie jest na sto procent przekonująca, żadna też nie jest do końca nieprawdopodobna. Tropy są niejasne, co tylko podsyca atmosferę. Ten wątek jest świetnie zbudowany, klimatyczny i wciągający. • Ciekawym urozmaiceniem i nowością jest wprowadzenie do powieści nieco innej budowy pewnych scen. Claire wyobraża sobie wiele wydarzeń jakby rozgrywały się w teatrze lub były częścią filmu. Nie dotyczy to tylko jej zachowania i wystudiowanych póz i słów. Przede wszystkim można to zauważyć w dialogach. Nie wszystkie są napisane w tradycyjny sposób. Niektóre z nich wyglądają jak w dramacie, niczym wyjęte ze scenariusza. Doskonały pomysł, który sprawia, że powieść nabiera ciekawego charakteru. • W żywe oczy to książka zaskakująca. Nie można się od niej oderwać. Świetnie napisana, pomysłowa, ciekawa, naprawdę dobra. Nie spodziewałam się, że autorowi uda się przebić Lokatorkę, która mi się bardzo podobała, a jednak. Jeśli więc lubicie thrillery, w których nie ma co prawda wielu mrożących krew w żyłach scen, ale atmosfera i tak jest napięta, to trafiliście w dziesiątkę. Koniecznie sprawdźcie.
• 

  katarzynarzymowska
  Ta książka, to kolejna po "Lokatorce" propozycja autora, po którą sięgnęłam. Mimo moich dość wysokich wymagań i sporych oczekiwań - nie zawiodłam się ani trochę. Ta powieść to kawał dobrego thrillera 🙂 • Claire pragnie zostać aktorką. Przeprowadza się więc do Ameryki aby tam uczyć się aktorstwa. Z powody problemów z zieloną kartą nie może podejmować zatrudnienia. Znajduje więc inny sposób na rozwiązanie swoich problemów finansowych. • Współpracuje z agencją detektywistyczną w charakterze przynęty, mającej demaskować niewiernych mężów. Jej rola polega na takim uwiedzeniu podejrzanego, aby ten złożył jej niemoralną propozycję - co oczywiście zostaje nagrane ukrytą kamerą. • Podczas jednej z takich akcji poznaje Patricka, wykładowcę akademickiego, fascynującego się twórczością Baudelaire'a - autora tomiku poezji "Kwiaty zła". Podczas tego wieczoru zostaje zamordowana żona Patricka, a jej śmierć nawiązuje do jednego z wierszy z tomiku francuskiego poety. Wówczas Claire bierze udział w działaniach operacyjnych FBI, mających na celu pozyskanie dowodów obarczających Patricka. Bierze udział w akcji mimo, że w pewnym momencie sama zostaje uznana za podejrzaną. Jak jednak się okazuje śmierć żony Patricka to nie odosobniony przypadek, a wszystkie zbrodnie sprowadzają się do twórczości Baudelaire'a. • Mnie ta pozycja niezwykle wciągnęła. Postacie w niej są tak skomplikowane char­akte­rolo­gicz­nie, że trudno jednoznacznie stwierdzić kto jest dobrym, a kto złym bohaterem. Zło i dobro przenikają i mieszają się wzajemnie. Do tego dorzućcie nieco tajemniczego, podziemnego świata BDSM. Fanatyków gotowych zabić dla artystycznego przekazu i nagły zwrot akcji, po którym do końca nie wiadomo co tak naprawdę jest rzeczywistością, a co grą - i mamy powieść, od której ciężko się oderwać 🙂

Brak wątków