Pucked

• 

  tygrysica
  Wiele osób ostrzegało mnie przed „Pucked”. Mówili, że tylko się z nią umęczę i zmarnuje czas. Mnie jednak jej opis oraz okładka bardzo kusiły i nie mogłam się doczekać momentu, aż będę miała okazję ją przeczytać. Dlatego gdy otrzymałam propozycję zrecenzowania tej powieści to nie wahałam się ani przez moment. Zwłaszcza, że wydawnictwo zapewniało, iż otrzymam dobrą historię, przy której ubawię się do łez. Nie zapomniałam jednak o ostrzeżeniach innych czytelników i postanowiłam nie robić sobie zbyt wielkich nadziei, aby przypadkiem się nie rozczarować. Okazało się, że to najlepsze podejście jakie mogłam mieć, bo prawda jak zawsze leżała po środku. Mieli ją zarówno ostrzegający jak i wydawnictwo. • „-Jeśli zamierzasz powiedzieć nie, poproszę twoje piersi. Już wcześniej mi powiedziałaś, że mogę je wziąć na randkę i dałem im kartę podarunkową do Victoria’s Secret. Na pewno chętnie się ze mną gdzieś wybiorą. – Uśmiecha się psotnie.” • Przyznam szczerze, że ciągle nie wiem za bardzo co mam sądzić o tej książce. Z jednej strony była to przyjemna i niez­obow­iązu­jąca­ lektura, z którą naprawdę miło spędziłam czas. Ale z drugiej strony główna bohaterka dość często sprawiała, że łapałam się za głowę, co psuło mi przyjemność z czytania. Na początku myślałam, że Violet będzie jedną z tych silnych, pozytywnych bohaterek, które twardo stąpają po ziemi. Tymczasem dawno nie spotkałam się w literaturze kobiecej z drugą tak niedojrzałą i dziwaczną postacią. Czym dłużej czytałam tym więcej jej zachowań było dla mnie nie zrozumiałe, a jej poczucie humoru coraz bardziej żenujące. Na szczęście Alex ratował sytuację. Inteligentny, przystojny, robiący wielką karierę mężczyzna, któremu woda sodowa nie uderzyła do głowy. Jest totalnym przeciwieństwem typowych bohaterów literatury erotycznej. Bardzo polubiłam również postać Bucka, przyrodniego brata Violet, który wbrew temu co mówiła i myślała o nim główna bohaterka wydał mi się naprawdę fajnym, wesoły i troskliwym facetem. Dlatego naprawdę cieszę się, że drugi tom będzie właśnie o nim i już nie mogę się doczekać, aż go przeczytam. • Najbardziej jednak spodobało mi się w „Pucked” to, że Helena Hunting za pomocą historii Alexa pokazała, jak media potrafią zmanipulować społeczeństwo i nagiąć rzeczywistość do własnych celów. To bardzo fajnie, że autorka poruszyła tutaj ten temat, bo w pewnym stopniu uczy czytelnika, że nie warto wierzyć we wszystko co się widzi albo słyszy. Zwłaszcza, że pozory często mogą mylić, a wyciąganie pochopnych wniosków może doprowadzić do utraty czegoś naprawdę wartościowego. • "Dlaczego wszyscy tak się podniecają Alexem Watersem?" • Helena Hunting moim zdaniem stworzyła przyjemną, niez­obow­iązu­jącą­ i momentami zabawną książkę, z którą można naprawdę miło spędzić czas. Trzeba jednak podejść do niej z ze sporym dystansem, ponieważ pewne rzeczy, które na początku nas bawią, z czasem stają się irytujące i potrafią zepsuć przyjemność z czytania. • Jeśli jesteście ciekawi tej pozycji to nie sugeruje się całkowicie opiniami innych tylko dajcie jej szansę. W przypadku „Pucked” trzeba się na własnej skórze przekonać jaka jest naprawdę. Może akurat właśnie Wam przypadnie do gustu i miło spędzicie z nią czas. • Aleksandra • Wszystkie cytaty pochodzą z książki „Pucked” autorstwa Helena Hunting. • Szukaj mnie na: • [Link] • [Link]
• 

  katarzynakat
  "Pucked" to świetna książka, łącząca świat sportu i miłości. Jest to pierwszy tom serii Pucked wprowadzający nas czytelników w hokejową rzeczywistość, pełną męskiej brutalności i niesamowitej woli walki. • Poznajcie Alexa Watersa i Violet Hall, żadne z nich nie jest w stanie wyobrazić sobie, że mogą być ze sobą - do czasu. Jeden mecz hokeja, na którym Violet się pojawiła zmienił wszystko. Początkowo przygodny romans przekształca się w coś poważniejszego. Zabawne dialogi oraz dużo komicznych scen wprowadzają potrzebną lekkość w tej książce. Autorka w zgrabny sposób przedstawia czytelnikowi hokejowy świat, o którym w książce czytam pierwszy raz. To dodatkowo sprawia, że cała akcja wydaje się dość oryginalna, chociaż sam wątek miłości, romansu pomiędzy bohaterami taki nie jest. Cóż, taki los romansów. Nowością jest natomiast to, że Helena Hunting w inny sposób wykreowała postać Alexa, pomimo tego, że jest niesamowicie przystojny, jest również oczytany, inteligentny i - co ważne - nie jest do końca takim kobieciarzem, za jakiego uważają go media i całe jego sportowe otoczenie. Myślę, że książka ta udowadnia, że stereotypy są mocno krzywdzące, a wszystkie plotki i domysły, które nie zostaną w porę sprostowane czy wyjaśnione niestety ale będą brane za prawdę. Po tych wszystkich plusikach, muszę zaznaczyć, że książka nie do końca porwała mnie tak, jak tego oczekiwałam. Sądzę, że nie był to zmarnowany czas, i z chęcią sięgnę po kolejne części, ale czegoś mi tutaj brakowało. Chociaż, jeśli się dobrze zastanowić, to ja mam tak często w przypadku pierwszych tomów. Dlatego zdecydowanie daję szansę tej serii głównie poprzez głównego bohatera. Violet momentami stawała się mało poważną i dziecinną kobietką, która swoim zachowaniem pokazywała, że nie potrafi mieć swojego zdania. Jak to w każdej książce bywa, są strony pozytywne i negatywne, ale ja już swoją opinię wyrobiłam, a teraz czas na Ciebie! • Myślę, że lektura tej książki zaspokoi głód czytelniczy niewymagających osób. Książkę czyta się szybko, łatwo i przyjemnie. Wątek miłosny wzbogacony oprawą sportową to coś co ostatnio bardzo mi pasuje, więc jeśli Ty masz podobnie, to nie powinnaś/powinieneś żałować czasu spędzonego z tą książką.

Brak wątków