Kryptonim "Frankenstein"

Autor:
Przemysław Semczuk
Lektor:
Leszek Filipowicz
Wyd. w latach:
2017 - 2018
Wydane w seriach:
Audiobook - Biblioteka Akustyczna
Audiobook
książka do słuchania
ISBN:
978-83-272-4705-6, 978-83-280-4636-8
978-83-280-4782-2
Autotagi:
audiobooki
CD
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki
MP3
powieści
proza
Więcej informacji...
4.7 (6 głosów)

Szokującą, prawdziwą historię seryjnego mordercy kobiet, Joachima Knychały, czyta się jednym tchem. Semczuk próbuje wniknąć w umysł zabójcy, drobiazgowo odtwarza pracę milicji oraz wiernie kreśli obraz Śląska lat 70. i 80.Joachima Knychałę, seryjnego mordercę kobiet, który terroryzował Śląsk w latach 1974–1982. „Frankensteina” poznajemy od najmłodszych lat. Dorasta on w poczuciu własnej inności, jako dziecko Polaka i Niemki, przez babkę nazywane „polskim bękartem”. W wieku 18 lat zostaje posądzony o gwałt, jak twierdzi – niesprawiedliwie. Z więzienia, po trzyletnim wyroku, powraca już jako inny człowiek. Jest przeświadczony o podstępnej i prowokatorskiej naturze kobiet. Zaczyna interesować się procesem „Wampira z Zagłębia”, Zdzisława Marchwickiego. Choć w domu jest dobrym mężem i ojcem, a w pracy wzorowym górnikiem, nocami zmienia się w bezwzględnego mordercę, który krąży po okolicy, polując na bezbronne ofiary. Zabija ciosami w głowę, ciała bezcześci. W tej sprawie nie pojawiły się jakiekolwiek okoliczności łagodzące. Zapadł wyrok kary śmierci, który wykonano w 1985 roku. Zbeletryzowaną historię „Frankensteina” czyta się niczym trzymający w napięciu kryminał. Autor pokazuje jak trudne dzieciństwo Joachima Knychały pchnęło go na drogę zbrodni. Kryptonim „Frankenstein“ to także wierny obraz przesiąkniętego alkoholem i przemocą robotniczego Śląska lat 70. i 80. Książka Semczuka jest pozycją obowiązkową dla miłośników zarówno literatury faktu, jak i true crime. Jako urodzony i wychowany na Śląsku, byłem pewny, że o Knychale wiem wszystko. Po lekturze Kryptonimu „Frankenstein” wiem, że się myliłem.Adam Szaja smakksiazki.plPrzemysław Semczuk - (ur. 1972) – dziennikarz i publicysta zajmujący się głównie historią PRL. Publikował na łamach tygodników „Newsweek” i „Wprost”, obecnie współpracuje z miesięcznikiem „Wysokie Obcasy Extra”. Autor książek „Czarna wołga. Kryminalna historia PRL” (2013), „Maluch. Biografia” (2014), „Zatajone katastrofy PRL” (2011), „Magiczne Dwudziestolecie” (2014), „Wampir z Zagłębia” (2016).

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Bardzo dobra książka. Z chęcią przeczytałbym te rękopisy które pisał Joachim w więzieniu w celu wydania książki.Duża jest tutaj ukazanych faktów których fałszowała opinia publiczna poprostu wymyślała różne rzeczy.Autor naprawde ukazał życie Męża,Ojca i Mordercy.Co ten człowiek miał w głowie.Za naszych obecnych czasów uznany by był jako niepoczytalny i skazany na dożywocie. Tutaj jest ukazane jak opinia publiczna wywierała presje na kare śmierci.Ktoś kto czuje obrzydzenie do kobiet i zabija je bo czuje spełnienie i satysfakcje nie jest normalny.Polecam książkę w 100%. • Teraz biore się za czytanie kolejnej książki tego autora o innym mordercy kobiet Marchwickim.Myślę że nie będe zawiedziony i lektura będzie tak dobra jak ta.
  • Książka, która przekazuje więcej niż można się dowiedzieć z internetu. Pokazuje Joachima nie tylko jako seryjnego zabójce, wampira, lecz też jako człowieka, mającego marzenia, pasje, rodzinę. Opowiada historię cichego mężczyzny, który mógłby być naszym sąsiadem, wspó­łpra­cown­ikie­m, mężem, jednocześnie z historią wielokrotnego mordercy. "Kryptonim"Frankenstein"" to to tego czego szukałam.
  • Piszę tę recenzję na gorąco, zatem na pewno będzie ona mono chaotyczna i pełna jakiegoś swobodnego przepływu myśli. Uznałam jednak, że nie ma sensu czekać aż emocje opadną, bo jeszcze coś mi umknie, albo zapomnę o czymś wspomnieć. No ale - po kolei. • Po raz pierwszy nazwisko Knychały mignęło mi w którejś z książek dotyczących najg­łośn­iejs­zych­ spraw PRL-u. Uznałam go wtedy za dzikiego, niebezpiecznego zwyrodnialca. Młode kobiety można by było straszyć nazwiskiem tego człowieka. To, co robił z kobietami, dziewczynami, dziewczynkami przechodzi pojmowanie ludzkiej świadomości. Jak to opisać, jakich użyć słów? Brutalność? Dzikość? Zboczenie? Pewnie można byłoby szukać i każde kolejne nadawałoby się równie dobrze. • Autor dobrze zrobił, że zdecydował się opowiedzieć historię morderstw i procesu w postaci zbeletryzowanej historii, którą czyta się niczym dobry kryminał. Widać, że przyłożył się on do swojej pracy. Zagłębiał się w tomy akt, próbował skontaktować się z ludźmi bezpośrednio związanymi z tą sprawą, którzy mieli okazję poznać i porozmawiać z Joachimem. • Po skończonej lekturze kompletnie inaczej myślę już o tej sprawie. Autor na początku przypomina sprawę Zdzisława Marchwickiego, która już w latach 70. wywoływała skrajne emocje i wątpliwości. Dziś możemy być już w dużej mierze pewnie, że człowiek ten nigdy nikogo nie zabił, a przypisywane mu zabójstwa popełnił prawdopodobnie inny człowiek, zresztą chory psychicznie, którego nie można jednak było postawić przed sądem. Potrzebny był kozioł ofiarny, a został nim właśnie Marchwicki. • Co się tyczy "Achima" możemy mieć pewność, że dopuścił się swoich zbrodni. Przyznał się do nich, podał fakty, które znane mogły być tylko mordercy. Czy jednak zasłużył na śmierć? Po żmudnych analizach wszystkich dostępnych danych autor książki nie mówi wprost, że nie, ale sam czytelnik może na koniec lektury odpowiedzieć sobie na to pytanie. • Morderca prawdopodobnie był chory psychicznie. Wiele za tym przemawia. Przeprowadzone badania nie odpowiedziały na wszystkie odpowiedzi, sam Knychała ich nie ułatwiał, ponieważ uważał, że zasłużył na śmierć, a tej bał się chyba nawet mniej, niż nazwania go wariatem. • W książce widzimy "dwóch Achimów", o których w relacjach mówił sam morderca. Jeden to przecudowny mąż i kochający ojciec. Dobry kolega i sąsiad, udzielający się społecznie. Trochę nieśmiały i cichy, zakochany w książkach. Drugi z nich to bezwzględny morderca, owładnięty prawdziwym szałem zabijania. Niesamowite jest ukazanie tych dwóch postaci w jednym człowieku. • Nic więcej już Wam nie powiem. Poza jednym - przeczytajcie tę książkę. Napisana jest świetnym językiem, nie daje wszystkich odpowiedzi, a skłania do refleksji. Czytało mi się znakomicie, choć niektóre rozdziały dosłownie mroziły mi krew w żyłach. Mocno polecam!
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Autor:Przemysław Semczuk
Lektor:Leszek Filipowicz
Wydawcy:Grupa Wydawnicza Foksal (2017-2018) Virtualo - Biblioteka Akustyczna (2017-2018) Legimi (2017) WAB (2017) Wydawnictwo W. A. B. - Grupa Wydawnicza Foksal (2017) IBUK Libra (2017)
Serie wydawnicze:Audiobook - Biblioteka Akustyczna Audiobook książka do słuchania
ISBN:978-83-272-4705-6 978-83-280-4636-8 978-83-280-4782-2
Autotagi:audiobooki beletrystyka biografie CD dokumenty elektroniczne druk e-booki elementy biograficzne epika książki literatura literatura faktu literatura piękna MP3 nagrania powieści proza zasoby elektroniczne
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 12 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo