Mama Mu buduje

Tytuł oryginalny:
Mamma Mu bygger koja
Autorzy:
Jujja Wieslander
Tomas Wieslander (1940-1996)
Ilustracje:
Sven Nordqvist
Tłumacz:
Michał Wronek-Piotrowski
Wydawca:
Wydawnictwo Zakamarki (2007-2014)
ISBN:
978-83-60963-26-5, 978-83-60963-36-4
Autotagi:
druk
książki
4.5 (6 głosów)

Czy krowy potrafią budować? I to w dodatku domki na drzewie? Mama Mu jak zwykle dowiedzie, że niemożliwe jest możliwe, szczególnie j eśli wyznaje się zasadę: „To nic, że gwóźdź jest krzywo wbity, domek i tak jest znakomity!”. Pan Wrona nie byłby sobą, gdyby z wyższością nie skrytykował budowli Mamy Mu i nie zaczął popisywać się własnymi budowniczymi umieję tnościami. Jak wyglądać będzie jego architektoniczne cudo? Smakowite językowo dialogi, szybkie zwroty akcji, niebanalny humor i świetna konstrukcja postaci – tak piszą Jujja i Tomas Wieslande rowie. Przy ich książkach dobrze bawią się nie tylko dzieci.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Zabawna historia mówiąca o tym, ze czasem samo dążenie do celu jest świetna zabawa. • Książka bardzo się podobała mojemu 5 latkowi a myśle ze i 3 latek będzie się dobrze bawił słuchając tej kasiazki.
  • cudowny duet: Mama Mu (krowa) i Pan Wrona • ilustracje=tekst, czyli idealne dla czytelników 3+ • fabuła: Mama Mu i Pan Wrona budują domek na drzewie (każde swój), czy krowa może obsługiwać narzędzia stolarskie i czy krzywy domek może cieszyć jego twórcę. • historia dowcipna, gdzieś jak zwykle w tej serii błąka się morał, ale przede wszystkim obraz wspaniałej choć nieoczywistej przyjaźni. • uwaga: bawi też dorosłych
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo