Byłem kamikaze

Autor:
Ryuji Nagatsuka
Tłumacz:
Janina Pałęcka
Przedmowa:
Eugeniusz Stanczykiewicz
Wydawcy:
Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej (1979-1981)
Wydaw. MON (1979)
Wydane w seriach:
Pamiętniki
ISBN:
83-11-06402-4
Autotagi:
druk
4.0
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Bardzo cenna pozycja o japońskich lotnikach z perspektywy 20-letniego studenta Ryuji Nagatsuki, który w 1944 roku zostaje powołany do służby wojskowej. Niestety ciężko przebić się przez przerwsze kilkadziesiąt stron książki z uwagi na sposób prowadzenia fabuły, gdzie autor właściwie wplata całą historię udziału Japonii w drugiej wojnie światowej w rozmowy studentów, nie jest również proste wejść w to specyficzne tłumaczenie, przeniesione, nieraz mam wrażenie nieco niedbale, z języka francuskiego na polski. Jednak kiedy główny bohater przenosi się do szkoły lotniczej, wtedy nareszcie dowiadujemy się nieco więcej o nim nieco więcej, o jego rodzinie, znajomych, marzeniach. Co ciekawe, Ryuji Nakatsuka wspomina o innych autorach książek o kamikadze, którzy powielają fałszywe stereotypy, a którzy nie brali w tym udziału, co tylko podkreśla jakim mitem od początku otoczona była ta tematyka. Autor, co pewnie nie jest takie zaskakujące zważywszy na to, iż studiował literaturę francuską, wielokrotnie debatuje i filozofuje na temat wojny, honoru, miłości do ojczyzny, przedstawia obraz pełen sprzeczności, jak to sam często podkreśla, Nagatsuki-studenta i Nagatsuki-żołnierza. Interesujące są również postacie z tła jego historii, koledzy, rodzina przełożeni, wplątani na zawsze w machinę wojny. Każdy z nas wydaje się zawsze taki pewny swoich poglądów, przekonań, rzadko kiedy poddaje je w wątpliwość. Ryuji Nagatsuka był jedną z takich osób, a mimo to seria zdarzeń i wypadków, sprawiła, że zaczął to kwestionować i zmienił swoje przeznaczenie.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo