Kiedy Bóg odwrócił wzrok

Tytuł oryginalny:
When God looked the other way
Tłumacz:
Ewa Ledóchowicz
Przedmowa:
Norman Davies
Autorzy:
Wesley Adamczyk (1933-2018)
Wiesław Adamczyk
Wydawca:
Dom Wydawniczy Rebis (2010-2016)
Wydane w seriach:
Historia
Historia - Rebis
ISBN:
978-83-7510-402-8, 83-7510-402-8
978-82-7510-402-8
Autotagi:
druk
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
4.5 (10 głosów)

W opracowaniach dotyczących II wojny światowej często przemilcza się cichą acz brutalną kampanię Związku Radzieckiego wymierzoną przeciwko obywatelom polskim, kampanię, która - jak już obecnie to wiemy - skutkowała zbrodniami wojennymi, do odpowiedzialności za które radziecki, a potem rosyjski rząd przyznał się dopiero niedawno. Ten epizod historii europejskiej, skryty w cieniu Holokaustu, jest często pomijany. Wesley Adamczyk w swoich wspomnieniach udziela głosu setkom tysięcy ofiar sowieckiego barbarzyństwa. Adamczyk był małym chłopcem, kiedy razem z matką i rodzeństwem deportowano go z wygodnego domu w Polsce na Syberię w maju 1940 roku. Jego ojciec, oficer Wojska Polskiego, został wzięty do niewoli przez Armię Czerwoną i ostatecznie stał się jedną z ofiar rzezi katyńskiej, w ramach której zginęły dziesiątki tysięcy polskich oficerów. Wymuszony rozpad rodziny i deportacja w 1940 roku stanowiły początek dziesięcioletniej odysei, podczas której rodzina Adamczyka trapiona głodem i chorobami doświadczyła życia w skrajnych warunkach bytowych, początkowo w Związku Radzieckim, a potem w Iranie, gdzie matka autora uległa skrajnemu wyczerpaniu po morderczej ucieczce od Sowietów. Adamczykowi udało się przetrwać jakoś wędrówkę z kraju do kraju, życie w obozach dla uchodźców albo domach obcych ludzi i zachować godność wśród wszystkich okropności wojny. Kiedy Bóg odwrócił wzrok to zapis wspomnień z dzieciństwa przeżytego w niewysłowionych okolicznościach, opowieść, która nie tylko rzuca światło na jeden z najmroczniejszych okresów historii Europy, ale jest także opowieścią o utracie niewinności i o walce z rozpaczą, która przeniknęła do serca małego chłopca. I jest to również książka pokazująca, czym był komunizm i jacy byli jego zaprzedani rzecznicy, książka głęboka i szczera, która daje świadectwo doświadczeniom wojennym jednej rodziny i stanowi kronikę epizodów, którym historia do dziś nie oddała sprawiedliwości. [nota wydawcy]
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Ciężko zrozumieć, że tyle zła można doświadczyć w życiu a pomimo tego nie załamać się. Wzruszające wspomnienia o trudnym dorastaniu w cieniu wojny.
  • Książka to tragiczne wspomnienia autora, kiedy to jako 7-letni chłopiec wraz z matką i dwójką starszego rodzeństwa został wywieziony do Kazachstanu.Ojca, Oficera Wojska Polskiego sowieci rozstrzelali w Charkowie. Adamczyk przedstawia pełną cierpienia i bólu tułaczkę, którą nazywa "dziesięcioletnią odyseją".Potworności życia w ZSRR, gdzie z matką i rodzeństwem walczył o przetrwanie w totalnie skrajnych warunkach bytowych, w obozach dla uchodźców w Persji i Libanie,oraz rodzinach zastępczych po śmierci wyczerpanej tułaczką matki.Pisze też o bracie, który podobnie jak zmarły ojciec został żołnierzem i wstąpił do Armii Andersa i pisze o smutnym momencie kiedy to rodzeństwo staje przed dokonaniem wyboru: powrócić do Polski rządzonej przez Stalina czy wyjechać do Anglii gdzie mieszka brat?Wybierają wolność w Wielkiej Brytanii.Odyseję kończy wyjazd Wiesława do siostry ojca w Chicago, gdzie autor mieszka do dnia dzisiejszego. • Bardzo wartościowa pozycja, szczerze polecam zwłaszcza dlatego, że poruszony temat pozostaje niestety trochę zapomniany.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo