Policjant

Autor:
Marcin Erlin
Wstęp:
Piotr Pochuro
Wydawca:
Warszawska Firma Wydawnicza (2012)
ISBN:
978-83-7805-165-7, 978-83-7805-165-7
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza

Tylko dla dorosłych, wulgarne słownictwo. Debiutancka powieść, oparta na doświadczeniu autentycznej pracy w policji powieść Marcina Erlina. Do policji trafiają głównie rogate dusze, ci, których mierzi myśl o monotonnej pracy, ci, którzy chcą pomagać ludziom i marzy im się przygoda. A co tam zastają? Nie dowiesz się tego, oglądając filmy sensacyjne, gdzie prawdziwi twardziele narażeni są na trzy zamachy bombowe dziennie, bez przerwy ktoś na nich czyha, strzelając zza węgła. Chwała Panu na wysokościach, że zostali wyposażeni w pistolety, w których w ogóle nie trzeba wymieniać magazynka. Nie dowiesz się z publikacji prasowych ani książkowych kryminałów. Teraz masz na to szansę książka autorstwa Marcina Erlina daje ci tę możliwość.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo