Zaczarowana dorożka

Inne tytuły:
Najpiękniejsze wiersze
Autor:
Konstanty Ildefons Gałczyński (1905-1953)
Ilustracje:
Agnieszka Kamińska ...
Wyd. w latach:
1948 - 2024
Wydane w seriach:
Lektury szkolne
Autotagi:
druk
książki
Więcej informacji...

Zaczarowana dorożka to jeden z najbardziej znanych wierszy Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, oddający niezwykłą, magiczną atmosferę Krakowa nocą, mistrzowsko łączący nastrojowy liryzm i żartobliwą groteskę.

Po zakończeniu wojny, uwolniony z niemieckiego obozu jenieckiego, Konstanty Ildefons Gałczyński powrócił do Polski i zamieszkał w Krakowie. Tu powstały i po raz pierwszy ukazały się — na łamach „Przekroju” — dwa najpowszechniej rozpoznawalne z jego dzieł: poemat Zaczarowana dorożka (1946), najbardziej krakowski ze wszystkich utworów Gałczyńskiego, oraz publikowane co tydzień groteskowe miniatury dramatyczne cyklu Teatrzyk „Zielona Gęś” (1946–1950).

Do napisania Zaczarowanej dorożki poetę zainspirowała jedna urzekająca chwila. Pewnej księżycowej letniej nocy przyjaciele wyszli z nocnego lokalu, wsiedli do dorożki i wędrowali po mieście. Pod Wawelem dorożkarz zatrzymał pojazd, wszyscy wysiedli, a puszczony samopas koń podreptał na skarpę, ciągnąc za sobą dorożkę. Na widok konia we mgle, jakby unoszącego się w powietrzu, Gałczyński powiedział: „Zaczarowany koń, zaczarowana dorożka”.

Poemat to szczególna forma wiersza — nie tylko dłuższa, ale również zawierająca takie elementy jak rozbudowane opisy, poetyckie przedstawienie ciągu zdarzeń czy dialogi. Odnajdujemy je i w Zaczarowanej dorożce Gałczyńskiego: wpleciona jest w nią romantyczno-żartobliwa ballada o marynarzu i jego porzuconej dziewczynie, dialog telefoniczny z Benem Alim, „czarnomistrzem Krakowa”, scenkę rodzajową w dorożkarskiej knajpie, a także nocny spacer przez miasto, z jego szyldami, reklamami i plakatami, które, inaczej niż za dnia, zdają się odsyłać do głębszych, zmienionych w księżycowym blasku sensów.

Ponadto muzyczna wrażliwość Gałczyńskiego odcisnęła się w zapisie muzycznego tempa dla poszczególnych sześciu części poematu — i warto wziąć je pod uwagę przy głośnym odczytywaniu utworu. Całość jest prowadzona dość żwawo, w rytmie krótkiego, liczącego na ogół 7–8 sylab wersu; jednak część balladowa jest bardziej śpiewna i wydłuża wers, w innych zaś miejscach zwięzłość przekazu i kumulacja sensów bywa telegraficzna („Niedobrze. Serce. Głowa”). Muzyczność utworu podkreślona jest dodatkowo przez powracający refren, podkreślający powtórzeniami czarowność sytuacji.

Poemat Zaczarowana dorożka Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego stanowi lekturę dla starszych klas szkół podstawowych i dostępny jest jako e-book w formacie EPUB i MOBI oraz jako PDF.

Książkę polecają Wolne Lektury — najpopularniejsza biblioteka on-line.

Konstanty Ildefons GałczyńskiZaczarowana dorożkaEpoka: Współczesność Rodzaj: Liryka Gatunek: Poemat

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Inne tytuły:Najpiękniejsze wiersze Liryki najpiękniejsze
Autor:Konstanty Ildefons Gałczyński (1905-1953)
Ilustracje:Agnieszka Kamińska Jerzy Desselberger (1931-2013)
Wybór:Kira Gałczyńska
Opracowanie:Alojzy Tujakowski (1914-1992)
oraz:Iwona Chmielewska
Wydawcy:Legimi (2024) Wolne Lektury (2024) Damidos (2012) ALGO (2004) Oficyna Wydawnicza Mazowsze (1993) Varsovia (1990-1991) Agencja Wydawnicza Varsowia (1990) Czytelnik (1948-1966) Oficyna Drukarska Książnicy Miejskiej
Serie wydawnicze:Lektury szkolne
ISBN:9788378553823 83-85018-74-3 83-89683-06-7 83-900736-2-5 978-83-288-7382-7 93-900736-2-5 83-850018-74-3 978-83-7855-382
Autotagi:beletrystyka dokumenty elektroniczne druk e-booki książki liryka literatura literatura piękna zasoby elektroniczne
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 44 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo