Kajtek, uważaj!:

mały miłośnik książek zakłada okulary

Tytuł oryginalny:
Calvin, look out!
Autor:
Jennifer Berne
Ilustracje:
Keith Bendis
Tłumaczenie:
Janusz Kokoszewski
Dorota Koman
Wydawcy:
Prószyński Media (2014)
Prószyński i Spółka (2014)
Wydane w seriach:
Kajtek - Cykl
ISBN:
978-83-8097-045-8
Autotagi:
druk
książki
opowiadania
proza
zbiory opowiadań
3.0 (2 głosy)

To zabawna i pięknie ilustrowana historia, której główny bohater Kajtek É mały szpak kochający książki É boryka się z problemami ze wzrokiem. Podczas czytania odkrywa, że widzi niewyraźnie. I również w książkach znajduje wskazówki, co w takiej sytuacji zrobić. Udaje się więc do okulisty i dostaje swoje pierwsze okulary. Z początku jest nimi zachwycony, ale jego kuzyni wyśmiewają go. Kompletnie załamany Kajtek na szczęście przypomina sobie, że okulary nosili Ben Franklin, John Lennon i Gandhi. Niestety, obserwując maleńkie rzeczy, których wcześniej nie dostrzegał, wpada w tarapaty, z których wydostaje się dzięki zdobytej z książek wiedzy, wyobraźni rozbudzonej podczas czytania i swej wyjątkowej pomysłowości oraz pomocy licznego stada kuzynów, którzy odtąd chcą być tacy jak on i nosić okulary. Ta króciutka historia, napisana prostymi, przemawiającymi do wyobraźni dziecka zdaniami, a przede wszystkim jej główny bohater É przesympatyczny mól książkowy Kajtek É wzbudzają ogromną sympatię dzieci. W samych Stanach Zjednoczonych wydano tę książkę już w ponad 40 000 egzemplarzy, przetłumaczona została także m.in. na chiński, hiszpański, kataloński, portugalski, czeski, słowacki, koreański, brazylijski i włoski. Książkę o Kajtku lubi się od pierwszego wejrzenia również ze względu na charakterystyczne bardzo dowcipne rysunki przedstawiające przesympatyczne stadko szpaków z Leśnego Miasteczka. äKajtek, uważaj!ö to jednak nie tylko pochwała czytania. To także opowieść o tym, jak wykorzystywać zdobytą wiedzę. I jak ważne jest twórcze myślenie i wspólne działanie. Historia małego szpaka pokazuje, że trzeba zwracać uwagę na niepokojące sygnały, które wysyła nasze ciało, pozwala też oswoić dzieci z myślą, że czasami trzeba szukać pomocy u specjalistów. Jednak przede wszystkim uczy akceptacji i tolerancji. Nie sztuka bowiem wyśmiewać się z innego. Za to wielką sztuką jest pozostać sobą, a nawet É jak nasz Kajtek É zaimponować prześmiewcom, by chcieli być tacy jak my. Wielu maluchom ktoś dokucza - historia Kajtka pokazuje im, że możliwe jest szczęśliwe zakończenie, nawet jeśli czasem doświadcza się drwin i przykrości. äPrzekonaj się, że warto kochać książki jak przesympatyczny szpaczek Kajtekö. Dorota Koman
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Pięciolatek zachwycony. Piękne rysunki i wybuchy niep­ocha­mowa­nego­ śmiechu w paru miejscach. Mama mniej - dosyć abstrakcyjnie przedstawiony temat noszenia okularów.
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo