Listy:

najlepiej w życiu ma twój kot

Autorzy:
Wisława Szymborska (1923-2012)
Kornel Filipowicz (1913-1990)
Lektor:
Robert Mazurkiewicz ...
Wydawcy:
Stowarzyszenie Pomocy Osobom Niepełnosprawnym Larix im. Henryka Ruszczyca (2007-2017)
Społeczny Instytut Wydawniczy Znak (2016)
Wydane w seriach:
Czytak Larix
Czytak Larix 21426-21441
ISBN:
978-83-240-4361-3
Autotagi:
beletrystyka
czytak
historia
literatura faktu, eseje, publicystyka
Więcej informacji...
3.8 (4 głosy)

Niepublikowane listy niezwykłej pary. "Najlepiej w życiu ma Twój Kot, bo jest przy Tobie" pisze z Zakopanego przyszła Noblistka Wisława Szymborska do Kornela Filipowicza. To po jego śmierci powstanie słynny wiersz "Kot w pustym mieszkaniu". Nie byli typową parą - spędzili ze sobą ponad dwadzieścia lat, ale nigdy razem nie zamieszkali. "Byliśmy końmi, które cwałują obok siebie" – mówiła. W chwilach rozłąki zawsze pisali do siebie listy. Listy zabawne, liryczne, miłosne. Znajdziemy w nich i intymne wyznania i ceny cielęciny czy jajek, refleksje nad własnym warsztatem pisarskim i nad twórczością kolegów, opowieści o rodzinie i przyjaciołach.Mistrzowsko napisane, pełne tęsknoty i czułości pozwalają wniknąć w wyjątkowe uczucie łączące dwoje ludzi, którzy – jak o nich mówiono - nawet jeśli stali do siebie plecami, cały czas patrzyli sobie w oczy.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Wisława Szymborska, Kornel Filipowicz to autorska para, która była ze sobą ponad 20 lat, para o której nie "wszyscy" wiedzieli, gdyż nigdy ze sobą nie zamieszkali. • Opublikowane listy, to zbiór intymny, czasem zabawny, mówiący też o zwykłych, ludzkich, codziennych sprawach. • Listy są pełne czułości, wzajemnej troski i bardzo silnej więzi. • Tytuł zbioru zaczerpnięty jest z jednego z listów noblistki, która stwierdza, że: "Najlepiej w życiu ma Twój kot, bo jest przy Tobie". • Tenże kot jest też "bohaterem" wiersza Szymborskiej, napisanego po śmierci Filipowicza, "Kot w pustym mieszkaniu." • Przepiękny wiersz o smutku i tęsknocie za kimś, kto odszedł na zawsze. • Z listów bije też humor autorki. Ciekawe są te, w których autorzy nie piszą wprost, ale wykorzystują wymyślone kreacje np. hrabina i służący, zakochana gosposia i jej pan itp. • Listy Szymborskiej to majstersztyk zdolności epistolarnych, natomiast listy Filipowicza są odzwierciedleniem pisarza, mistrza krótkiej formy. O jego twórczości pisano, że słowa w opowiadaniach układają się "jak weneckie koronki" - refleksyjnie, ironicznie a nade wszystko po mistrzowsku precyzyjnie. • Listy są piękne, ale niektórzy recenzenci zastanawiają się , czy Szymborska, tak strzegąca swojej prywatności, chciałaby, by szerokie grono czytało jej korespondencję, często bardzo intymną. • Trochę się z tym zgadzam, ale myślę, że te listowe, czasem tylko, miniaturki dopełniają piękny wizerunek cudownej poetki i doskonałego prozaika. • A całość okraszona jest wyklejankami poetki i rysuneczkami pisarza. • Książkę polecam tym, którzy lubią ciepło, przyjaźń, intymność i wzajemne codzienne życie, gdyż w listach tych nie ma dysput, literackich zwierzeń twórców czy wręcz niepokoju moralnego. Tylko jest ich DWOJE.
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Inne tytuły:21430
Autorzy:Wisława Szymborska (1923-2012) Kornel Filipowicz (1913-1990)
Lektorzy:Robert Mazurkiewicz Elżbieta Janisławska
Wydawcy:Stowarzyszenie Pomocy Osobom Niepełnosprawnym Larix im. Henryka Ruszczyca (2007-2017) Społeczny Instytut Wydawniczy Znak (2016)
Serie wydawnicze:Czytak Larix Czytak Larix 21426-21441
ISBN:978-83-240-4361-3
Autotagi:audiobooki beletrystyka CD czytak dokumenty elektroniczne druk DVD elementy biograficzne historia książki literatura literatura faktu, eseje, publicystyka MP3 nagrania zasoby elektroniczne
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 12 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo