Pani Furia

Historia Kongijki i jej rodziny we współczesnej Belgii, stolicy Europy, kraju którego król obcinał ręce przodkom bohaterki za niedostarczenie odpowiedniej ilości kauczuku. Historia samotności , wyobcowania, potrzeby przynależności. Bardzo dobrze napisana książka o europejskim tyglu ,który tylko pozornie jest cudownym naczyniem czerpiącym z wielokulturowości a w rzeczywistości , podskórnie ,stygmatyzuje "obcych" ze względu na kolor skóry, religię, obcy akcent. Pani Furia to nie jest typowa polska proza, to nie jest nawet przyjemna powieść, ale nie taki zamysł kierował Grażyną Plebanek. To historia rodzącej się przemocy oraz dyskryminacji, która napędza złość. Rzeczywistość została tutaj odarta z koronek i piórek. Nagle okazuje się, że w europejskim tyglu nie ma miejsca na tolerancję, tylko na gniew i nienawiść. To bolesny portret współczesnego świata, od którego profilaktycznie odwracamy wzrok. Bo jeśli przyjrzymy się z bliska, to może nas zaskoczyć narastająca frustracja, przerazić wrogość, zmrozić narastający strach. A wtedy doznamy swoistego olśnienia. Już nie zdziwi nas bunt. Krzyki nie wprowadzą w konsternację. Zrozumiemy, że wszystko, co dzieje się wokół, to tylko wynikowa naszych własnych działań, a historia znowu zatacza koło.