Pałac snów

Tytuł oryginalny:
Palace of Dreams
Autorzy:
Adam Jay Epstein
Andrew Jacobson
Ilustracje:
Dave Phillips
Tłumacz:
Anna Bereta-Jankowska
Wydawca:
Wydawnictwo IUVI (2016)
Wydane w seriach:
Chowańce
Familiars
ISBN:
978-83-7966-016-2, 978-83-7966-021-6
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
5.0
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Adam Jay Epstein spędził dzieciństwo w Nowym Jorku, Andrew Jacobson dorastał zaś w Milwaukee w Wisconsin. Poznali się na parkingu w Los Angeles. Od tamtej chwili piszą razem scenariusze filmowe i telewizyjne. Gwiazdy przeznaczenia to ich pierwsza wspólna książka. Pewnego dnia Adam zapytał Andrew: „Czy wiesz, gdzie chowają się chowańce?”. I z tego prostego pytania zrodziła się Bezkresja, fantastyczny świat wypełniony miłością obu autorów do zwierząt i magii. Każde słowo, zdanie i stronę napisali wspólnie. Adam mieszka w Los Angeles z żoną Jane, córkami Penny i Olive oraz biało-czarnym dachowcem. Andrew, jego żona Ashley i ich dzieci, Ryder oraz Willa, oraz pies Elvis – cztery przecznice dalej. Na podstawie „Chowańców” Sony Animation przygotowuje film animowany.* • Aldwynowi, Skylar i Gilbertowi udało się pokonać Paksaharę, dzięki czemu w Bezkresji zapanował pokój. Królowa Loranella ma urodziny, więc postanowili oni wręczyć jej prezent. Staje się coś dziwnego, mianowicie monarchini dopada klątwa, a podejrzanymi stają się chowańce. Uciekają z zamku, gdyż pozostanie tam oznaczałoby śmierć. Wyruszają w podróż, by zdobyć antidotum. • Nie mogłem się doczekać, aż sięgnę po ten utwór, gdyż miała być to ostatnia część tej serii, po której oczekuję zamknięcia wszystkich wątków i zmiażdżenia zakończeniem. Jestem usat­ysfa­kcjo­nowa­ny tą pozycją. Wprawdzie ciężko jest mi się rozstać z bohaterami, niemniej uważam, że gdyby ten cykl był kontynuowany, to wtedy autorzy wymyślaliby już na siłę nowe wątki. Dzieło to zostało napisane lekkim językiem. Fabuła mnie od samego początku zainteresowała. Książkę przeczytałem w jeden dzień, dzięki temu, iż jest nagromadzenie akcji i są jej zwroty oraz dlatego, że autorzy mają niebywałą lekkość pióra i ciekawy styl pisarski. • W czwartym tomie mamy okazję poznać część świata, która nie została nam jeszcze pokazana. Spotykamy bohaterów, których poznaliśmy w poprzednich tomach. Wszystko to, co było wątpliwe się wyjaśnia. No i główni bohaterowie trochę wspominają stare, dobre czasy… • Wszystkie książki tych dwóch pisarzy uczą. Przede wszystkim tego, że przyjaźń jest najważniejsza i że w samotności nie da się normalnie funkcjonować. Drugorzędnymi wartościami są honor, odwaga i męstwo. Dzieła te pokazują, że każdy (nawet fajtłapa) może być kimś ważnym i powszechnie lubianym. • Aldwyn to kot z umiejętnościami tele­kine­tycz­nymi­. Jest odważny, przyjacielski, skromny, nie wywyższający się. Skylar może wydawać się dość negatywną postacią, gdyż lubi się przechwalać, wywyższać oraz mieć uczucie władzy (nie cierpiała, gdy nie była przewodnikiem). Jej nadzwyczajną umiejętnością jest tworzenie iluzji. Gilbert to żaba, która boi się wszystkiego. Dla niego najlepiej byłoby, gdyby ktoś inny musiał ruszyć na wyprawę zamiast niego. Wolał zaszyć się w kącie i nie myśleć o nieb­ezpi­ecze­ństw­ach. Ma on bardzo niską samoocenę. Umie przywoływać kałużowe wizje, czyli (w mniejszym bądź większym stopniu) przepowiadać (dalszą bądź bliższą) przyszłość. • Tak jak w poprzednich częściach mamy do czynienia z ilustracjami, które są PRZE-CU-DO-WNE!!! Są one dopełnieniem fabuły, pomagają w wyobrażeniu sobie bohaterów i miejsc. • Książka jest krótka, a dzieje się w niej mnóstwo ciekawych rzeczy, które nie pozwalają nam oderwać się od lektury. • Przeczytanie ostatniego tomu serii, jest doskonałym momentem do tego, aby dokonać podsumowania. Uważam, że ten cykl jest prześwietny – dopracowana fabuła, świetnie wykreowani bohaterowie, lekki język oraz styl, ilustracje, ogrom akcji, intrygi i wiele wiele więcej. Uważam, że takie serie są bardzo potrzebne, gdyż mogą one zainteresować młodszego (i nie tylko) czytelnika, co sprawi, iż taka osoba w późniejszym czasie zacznie sięgać po inne książki, stanie się książkoholikiem. Apeluję do pisarzy, aby pisali dobre i pouczające książki dla dzieci, a wydawcy je wydawali. • Podsumowując: dzieciom i ich rodzicom polecam całą serię Chowańce. Gwarantuję, że będziecie się świetnie bawić i nie oderwiecie się od tych książek nawet na sekundę. • Za przekazanie egzemplarza do recenzji dziękuję Wydawnictwu IUVI. • Tytuł: Chowańce: „Pałac Snów” • Tytuł oryginału: „The Familiars, Book 4: Palace of Dreams” • Autor: Adam Jay Epstein i Andrew Jacobson • Wydawnictwo: IUVI • Przełożyła: Anna Bereta-Jankowska • Korekta: Ewa Cebo • Opracowanie graficzne okładki: Stefan Łaskawiec • Ilustracje: Dave Philips • Wydanie: I • Oprawa: miękka (ze skrzydełkami) • Liczba stron: 342 • Data wydania: 2.06.2016 • ISBN: 978-83-7966-021-6 • ** Źródło – skrzydło książki.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo