Czarna wołga

Autor:
Maciej Żurawski
Wydawcy:
Oficynka (2016)
Oficynka Maciej Żurawski (2016)
Wydane w seriach:
ABC
ABC - Oficynka
ISBN:
978-83-64307-81-2
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
3.5 (2 głosy)

Wrocław, 1983 rok. Miastem wstrząsa seria brutalnych zabójstw dokonywanych w windach. Kapitan Kazimierz Zgrobel, zmęczony milicjant po przejściach, próbuje znaleźć mordercę. Ten jednak dziwnie łatwo wymyka się dochodzeniowcom. Śledztwo przenosi się do podejrzanych knajp i mętnych spelunek, gdzie strumieniami leje się wódka, a prostytutki oferują swoje przybladłe wdzięki. Wśród nich Zgrobel, wspominając dawne sprawy, usiłuje dociec prawdy. Także o własnym życiu...
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Maciej Żurawski – dziennikarz telewizyjny („Niech żyje kino”, „Paragraf 148 – kara śmierci”), dokumentalista („Mój Mikstat”, „Światy Jana Jakuba K.”), reżyser („Willa”, teledyski: Lech Janerka, Świetliki), wokalista („Siła Przebicia”). „Czarna wołga” jest jego debiutem literackim.* • W 1983 roku we Wrocławiu doszło do serii zabójstw mężczyzn, których zwłoki znajdywały się w windach. Sprawą zajmuje się Kazimierz Zgrobel. Kapitan rusza w pogoń za mordercą. Przy okazji stara się dociec prawdy o swoim życiu. Czy się jemu uda? Czy faceci nadal będą zabijani? Dlaczego właśnie oni są ofiarami? • Utwór ten oddaje klimat lat 90. XX wieku. Mamy szare, ciemne i tajemnicze uliczki, sklepy, w których świeci pustkami, knajpki i speluny, w których roi się od podejrzanych typów, jest mnóstwo wódki, chmara dymu papierosowego, kobiety, które oferują swe usługi za pieniądze… Przeczytanie tegoż dzieła to idealna okazja do poznania tamtych czasów bądź przypomnienia swojego dzieciństwa. • Czarna wołga to jest legenda o samochodzie marki GAZ-21 Wołga, którą porywano dzieci. Jaki to ma związek z tą krótką książką? Przeczytajcie, a dowiecie się. • Motyw kryminalny nie za bardzo mnie zachwycił, niemniej podobał mi się on, gdyż był okrutny i bestialski. Odniosłem wrażenie, że nie jest to klasyczny kryminał, taki, jakiego każdy spodziewałby się po przeczytanym opisie na okładce książki. Wprawdzie główny bohater stara się złapać mordercę, niemniej skupia się również na walce z własnymi słabościami oraz odkryciu prawdy o własnym życiu. • Opisy są bardzo realistyczne, mocne, dosadne. Język lekki, mocny, wulgarny, idealny do tej książki, akcja niekiedy trzymająca w napięciu, przedstawiona historia bardzo prawdziwa, a klimat – miodzio. Polecam wam ten utwór, ponieważ jest on ciekawą wycieczką do roku 1983. Maciej Żurawski pokazał nam jak kiedyś działała policja. • Podsumowując: dzieło to polecam przede wszystkim osobom niewrażliwym oraz tym, którzy chcą przenieść się do tamtych czasów. • Za przekazanie egzemplarza do recenzji dziękuję Wydawnictwu Oficynka. • Tytuł: „Czarna Wołga” • Autor: Maciej Żurawski • Wydawnictwo: Oficynka • Korekta: Joanna Nowak • Projekt okładki: Anna M. Damasiewicz • Wydanie: I • Oprawa: miękka • Liczba stron: 182 • Data wydania: 29.04.2016 • ISBN: 978-83-64307-81-2 • Źródło – okładka książki.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo