Uczeń architekta

Autor:
Elif Şafak
Tłumacz:
Jerzy Kozłowski
Wydawca:
Społeczny Instytut Wydawniczy Znak (2016-2106)
ISBN:
978-83-240-4122-0
Autotagi:
druk
powieści
2.8 (5 głosów)
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Książkę czyta się szybko, język jest płynny a Ci, którzy bez problemu są w stanie wyobrazić sobie czasy Sulejmana Wspaniałego, odnajdą się szybko w tej wartkiej akcji. • Tajemniczość i egzotyka tego dwuk­onty­nent­alne­go miasta jest przez autorkę (pomimo, że urodzoną we Francji) sprawnie oddana w słowach. Ci, którzy spróbowali poosmańskich widoków, histori i dźwięków uśmiechną się do wspomnień, Ci nier­ozdz­iwic­zeni­ Anatolią i Tracją poczują ochotę by tam pojechać. • Książka jest lekka i przyjemna, w sam raz na noworoczne leniuchowanie (lub przymusową kwarantannę 🙃). Natomiast porównywanie pisarstwa autorki do Orhana Pamuka jest nadużyciem. Wydaje mi się, że po prostu ludzie nie znają żadnego innego pisarza tureckiego. Nie ta półka, aczkolwiek poprawna.
  • lif Shafak - UCZEŃ ARCHITEKTA • Zapisując się w kolejkę czytelniczą po książki o "sułtanacie kobiet" /Hurren i Kosem/, zobaczyłam obwolutę tej właśnie książki z krótkimi recenzjami, ale jakże przekonującymi, np. "Opowieść o ludzkim tworzeniu i niszczeniu, o miłości i nienawiści, lojalności i zdradzie. Czysta przyjemność / Joanna Bator /. • Jest to opowieść o Dżahanie, uczniu Sulejmanowego architekta Sinana,który z początkowego " ..... drobnego złodziejaszka staje się wielkim budowniczym. Meczety, mosty, karawanseraje, pałace, akwedukty - historia Dżahana nieodwracalnie splata się z historią Stambułu, miasta mozaiki, które olśniewa, fascynuje i pochłania". • Czytając tę książkę, którą uznano za napisaną przez autorkę z bajecznym rozmachem, znów przeniosłam się w barwny świat XVI- wiecznego Stambułu i sułtański seraj, który poznałam we Wspaniałym Stuleciu i książkach o Sulejmanie Wspaniałym - świat o którym przedtem wiedziałam, że był, że Imperium Osmańskie było ogromne, że janczarzy to dzielni wojownicy , no i haremy z pięknymi kobietami nieomal z całego świata. Ot, takie wyobrażenie jak z baśni. Ale po różnych lekturach okazuje się, że ten kolorowy świat pałaców, meczetów i barwnych strojów - był niesamowicie okrutny.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo