Shylock się nazywam

Tytuł oryginalny:
Shylock is my name
Inne tytuły:
"Kupiec wenecki" Szekspira opowiedziany na nowo
Kupiec wenecki
Autor:
Howard Jacobson
Tłumacz:
Łukasz Witczak
Wydawca:
Wydawnictwo Dolnośląskie. Oddział Publicat (2016)
Wydane w seriach:
Projekt Szekspir
współcześni uznani autorzy, dramaturg wszech czasów, uniwersalne historie opowiedziane na nowo
ISBN:
978-83-271-5437-8
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
Źródło opisu: Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Ochota m.st. Warszawy - Katalog centralny
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • W tym roku mija 400 lat od śmierci Szekspira. Z tej okazji jedno z brytyjskich wydawnictw zdecydowało się wydać cykl składający się z siedmiu dzieł wielkiego mistrza dramatu przedstawionych w nowej, nieco bardziej współczesnej odsłonie. Do tej pory w polskim przekładzie Projektu Szekspir ukazała się Zimowa opowieść J.Winterson oraz Shylock się nazywam H. Jacobson’a. Ta druga historia opowiada o dość niezwykłej znajomości. Simon Strulovitch kolekcjoner dzieł sztuki pragnie z kimś porozmawiać tak „od serca”. Boryka się z różnymi problemami. Jego ukochana żona oddaliła się od niego, a córka schodzi na złą drogę. Niespodziewanie na cmentarzu Simon spotyka kupca z szek­spir­owsk­iego­ dramatu o imieniu Shylock. Zafascynowany jego osobą kolekcjoner postanawia zaprosić go do swego domu. Jacobson podejmując wariację na temat Kupca weneckiego dokonuje niesamowitej rzeczy. W sposób niebezpośredni stawia pytania dotyczące życia we współczesnym świecie, porusza temat sensu bycia ojcem, a także Żydem. W wątpliwość poddaje również fakt bycia człowiekiem miłosiernym.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo