• W tym roku mija 400 lat od śmierci Szekspira. Z tej okazji jedno z brytyjskich wydawnictw zdecydowało się wydać cykl składający się z siedmiu dzieł wielkiego mistrza dramatu przedstawionych w nowej, nieco bardziej współczesnej odsłonie. Do tej pory w polskim przekładzie Projektu Szekspir ukazała się Zimowa opowieść J.Winterson oraz Shylock się nazywam H. Jacobson’a. Ta druga historia opowiada o dość niezwykłej znajomości. Simon Strulovitch kolekcjoner dzieł sztuki pragnie z kimś porozmawiać tak „od serca”. Boryka się z różnymi problemami. Jego ukochana żona oddaliła się od niego, a córka schodzi na złą drogę. Niespodziewanie na cmentarzu Simon spotyka kupca z szek­spir­owsk­iego­ dramatu o imieniu Shylock. Zafascynowany jego osobą kolekcjoner postanawia zaprosić go do swego domu. Jacobson podejmując wariację na temat Kupca weneckiego dokonuje niesamowitej rzeczy. W sposób niebezpośredni stawia pytania dotyczące życia we współczesnym świecie, porusza temat sensu bycia ojcem, a także Żydem. W wątpliwość poddaje również fakt bycia człowiekiem miłosiernym.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo