Karty logopedyczne:

głoski szumiące

Ilustracje:
Krzysztof Spychał
Opracowanie:
Magdalena Hinz
Wydawca:
Wydawnictwo Harmonia (2012)
ISBN:
978-83-7134-537-1
Autotagi:
druk
gry i zabawki
książki
obiekty trójwymiarowe
Źródło opisu: Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Pile - Katalog główny

W zestawie znajdują się 2 talie kart logopedycznych, które zostały opracowane na takich samych zasadach jak tradycyjne karty. Funkcję kolorów spełniają tutaj głoski syczące: cz, dż, sz, ż. Zamiast figur karcianych występują ponumerowane obrazki, w których nazwach jest jedna z wymienionych głosek. Karty są oczywiście 52 – po 13 dla każdej głoski. Dzięki podobieństwu kart logopedycznych do tradycyjnej talii kart można nimi grać we wszystkie gry karciane (czasem na uproszczonych zasadach ze względu na wiek graczy), a przy okazji ćwiczyć wymowę głosek syczących. W dołączonej do kart instrukcji zostały opisane takie gry, jak: Piotruś, 1 2 3, Makao, Remik, Wojna, Pasjans, Memo.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo