Papież, który uwierzył:

jak Karol Wojtyła przekonał Kościół do kultu Bożego Miłosierdzia

Autor:
Ewa K. Czaczkowska
Wydawca:
Społeczny Instytut Wydawniczy Znak (2016)
ISBN:
978-83-240-4087-2, 83-240-4087-2
Autotagi:
druk
5.0

Choć trudno w to uwierzyć, jeszcze 50 lat temu Stolica Apostolska sprzeciwiała się kultowi propagowanemu przez autorkę Dzienniczka. Większość polskich biskupów prosiła o jego wyciszenie. Z niektórych kościołów usuwano wizerunki Jezusa Miłosiernego. O tym, że Faustyna została wyniesiona na ołtarze, a jej przesłanie mogło trafić do serc milionów wiernych na całym świecie, w ogromnej mierze zadecydowały nieustępliwe działania Karola Wojtyły. Autorka odsłania watykańskie kulisy, przedstawiając nieznane fakty dotyczące zaangażowania Wojtyły na rzecz kultu Bożego Miłosierdzia. Dociera do jego korespondencji z Watykanem z czasów, gdy był krakowskim metropolitą. Przybliża znaczenie pojęcia miłosierdzia w papieskim nauczaniu. Przedstawia opowieść o niezwykłym duchowym porozumieniu dwojga polskich świętych – mistyczki i papieża – połączonych wiarą w Boże Miłosierdzie.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • [Link] • Książka mówiła o tym jak miłosierdzie rozprzestrzeniło się na cały świat. Dzięki różnym osobą, jedną z nich był Jan Paweł II-papież Polak, ks. Michał Sopoćko-spowiednik najważniejszej z osób związanych z Miłosierdziem Bożym, czyli z św. Faustyną Kowalską. • Jednak najwięcej jest o tym jak Karol Wojtyła przekonał Kościół do kultu Bożego Miłosierdzia (w sumie taki jest podtytuł). • Wiemy, że Stolica Apostolska sprzeciwiała się temu kultowi. Nawet polscy biskupi prosili • o wyciszenie sprawy. Z kościołów zostawały usunięte obrazy Jezusa Miłosiernego, przestają być sprawowane, nikt nie chce wprowadzić święta Bożego Miłosierdzia, aż do chwili kiedy na papieża zostaje wybrany Jan Paweł II. W książce dowiadujemy się, że już jako biskup starał się o zniesienie notyfikacji zakazującej szerzenia tego kultu oraz beatyfikację siostry Faustyny. • Książka jest napisana w fajny sposób. Urozmaicona zdjęciami pokazuje nam jaką trudną drogę przeszedł kult, jak długo musiał o sobie przypominać. poświęcenie osób dzięki którym dziś mamy • w święto, modlitwy i dzięki którym na świecie jest niesamowicie dużo ludzi którzy wysławiają Miłosierdzie Boga.Książka trawiła do mnie dzięki tacie, który kupił ją specjalnie dla mnie.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo