Seks w III Rzeszy

Tytuł oryginalny:
Geschlechtsleben bestimmen wir
Autor:
Anna Maria Sigmund
Tłumaczenie:
Barbara Lulińska
Daniel Luliński
Wydawca:
Dom Wydawniczy Bellona (2015)
ISBN:
978-83-11-13582-6
Autotagi:
druk
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
1.0

Hitler domagał się kontroli życia intymnego Niemców w celu wyhodowania "homo germanicus", aryjskich, zdrowych, pracowitych, silnych, idealnych pod względem rasowym obywateli "1000-letniej Rzeszy". Jednocześnie konieczne było wyeliminowanie podludzi (Untermenschen) oraz tych Niemców, którzy nie odpowiadali ideałom nazizmu. Trzeba było zniszczyć stare ideały małżeństwa i w to miejsce wprowadzić wielożeństwo, płodzenie dzieci przez reproduktorów rasy panów, głównie z szeregów SS. Wprowadzono zakaz używania kondomów, dokonywania aborcji, kult wielodzietności ("Podaruj Führerowi Dziecko"), przymusowo sterylizowano elementy "aspołeczne". Życie intymne poddane zostało niemal wojskowym rygorom, seksualność miała służyć zmniejszaniu strat wojennych. Na straży tego stało gestapo i NSDAP. Autorka, Anna Maria Sigmund, dowodzi, że mimo nacisków i olbrzymiej propagandy nie spełniły się plany Trzeciej Rzeszy, a wymogi wojny totalnej zmusiły Hitlera do zaakceptowania obecności kobiet poza salami porodowymi i kuchnią w szeregach pomocniczych Wehrmachtu i w przemyśle zbrojeniowym. Ostatecznie niemieckie kobiety stały się ofiarami zbrodniczej polityki nazistów. Książka zawiera też wiele pikantnych szczegółów z życia seksualnego wodzów Trzeciej Rzeszy - Hitlera, Himmlera, Bormanna, Goebbelsa. Podwójnej moralności na szczytach Rzeszy poświęcony jest cały rozdział.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Beznadzieja. Fakty z zarządzania niemcami a nie opowieści o seksie
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo