Poza mapą:

[utracone przestrzenie, niewidzialne miasta, zapomniane wyspy, dzikie miejsca]

Tytuł oryginalny:
Off the map
Autor:
Alastair Bonnett
Tłumacz:
Jacek Żuławnik
Wydawca:
Dom Wydawniczy PWN (2015-2023)
Wydane w seriach:
Bieguny
ISBN:
978-83-01-23034-0, 978-83-7705-884-8
Autotagi:
druk
książki
literatura stosowana
5.0 (2 głosy)

W tej historii nie chodzi o rozbieżności w danych geograficznych. To książka o miejscach, których już nie ma, albo takich, które istnieją, znikają i pojawiają się ponownie. O miastach, które bezpowrotnie utraciły pierwotny charakter. O pływających wyspach, przebudowanych przestrzeniach, ziemiach między granicami, zapomnianych rejonach. Prostokątna działka o powierzchni około trzech tysięcy metrów kwadratowych położona w Nowym Jorku, na rogu La Guardia Place i West Houston Street, ogrodzona i niedostępna dla przechodniów. Pokryta roślinnością, która mogła rosnąć w tym miejscu w siedemnastym stuleciu. Egipskie Miasto Umarłych z infrastrukturą jak każda inna "oficjalna" dzielnica: prądem, bieżącą wodą, sklepami, szkołami, przychodnią z oddziałem położniczym. Przychodzą tu na świat nowe pokolenia Egipcjan, zamieszkujących potem w grobowcach, gdzie spoczywają ich rodzice i dziadkowie. Mekka, która w ciągu ostatnich dwudziestu lat została wyburzona w dziewięćdziesięciu pięciu procentach, po czym przebudowana i wyposażona w szerokie arterie, parkingi, hotele i galerie handlowe. Żeleznogorsk, przez czterdzieści siedem lat oficjalnie nieistniejące i zamknięte dla świata miasto, w którym wytwarzano pluton do celów wojskowych. Obecnym mieszkańcom zależy na zachowaniu prowincjalnego charakteru miasta, na zadbanym parku, malowniczym położeniu wśród lasów i wzgórz. Przekonali się, czy, może się skończyć "otwarcie" Rosji, i nie chcą, by taki sam los spotkał ich miejscowość. Zatoczka przy Hog`s Back Cafe, wraz z okolicznymi polami i lasami słynąca z dopingu, czyli seksu w miejscu publicznym. Alastair Bonnett udowadnia, że świat obfituje w zaskakujące miejsca, które prowokują nas i zmuszają do zastanowienia nad niedocenioną rolą przestrzeni w naszym życiu. Pokazują, kim naprawdę jesteśmy: gatunkiem tworzącym i kochającym miejsca.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Świat to globalna wioska, codziennie możemy zaglądać na podwórka naszych sąsiadów, a nawet zapuszczać się na antypody. Ale czy coś jeszcze zostało poza naszą percepcją? Czy są dzicy ludzie? Czy mieszkać można w grobie zapłaciwszy rodzinie nieboszczyka? Czy w strefie szkodliwej dla zdrowia ktoś zbudował dom? A może zmieniając nazwę Laningradu zapomnieliśmy gdzie działa się jego historia? No i czy śmieci mogą stworzyć bezludną wyspę, która stanie się kiedyś warta eksploracji? A do kogo należy i czym jest Hoboyo? Ciekawe? Przeczytaj!
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo