10 rzeczy, które musicie o mnie wiedzieć

Tytuł oryginalny:
Ten good and bad things about my life (so far)
Inne tytuły:
Dziesięć rzeczy, które musicie o mnie wiedzieć
Autor:
Ann M. Martin
Tłumacz:
Izabela Pakuła
Wydawca:
Wydawnictwo Akapit Press (2015)
ISBN:
978-83-64379-55-0
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
5.0

Wyczekiwane wakacje w Wielkiem Kanione odwołane! Tata stracił pracę i cała rodzina jest w szoku. Pearl spędza wakacje na „zastępczym” dziennym obozie. Nawet nie byłoby tak źle, bo jest tam razem ze swoim najlepszym przyjacielem JB Trzecim. Cóż z tego, jeśli jedną z opiekunek jest jej starsza siostra Lexie, a o uwagę JB Trzeciego zabiega Jill.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Jest to powieść dla młodzieży, która dość powoli i monotonnie się toczy, dopiero pod koniec przyśpiesza i wtedy robi się naprawdę ciekawie. • Dzie­sięc­iole­tnia­ Pearl Littlefield ze swą zamożną nowojorską rodziną szykuje się na wspaniałe wakacje na Dzikim Zachodzie. Wszystko jest zapięte na ostatni guzik. Aż tu nagle klops – tuż przed końcem roku szkolnego tata traci pracę. Jest to wielki szok dla rodziny. Największy dla najmłodszej Pearl, która do tej pory za bardzo się nie zastanawiała nad wydatkami, przyzwyczajona do wysokiego poziomu życia. • Utrata pracy przez żywiciela rodziny = daleko posunięte oszczędności. Ale najtrudniejszą dla Pearl zmianą jest rezygnacja z wakacji na Dzikim Zachodzie. Rodzice wymyślają w zamian „domowe wakacje”, czyli wspólne leniuchowanie i zwiedzanie własnego miasta. • Jak się okazuje, po pierwszym szoku (i po poważnej rozmowie ze starszą siostrą, Lexie, która notabene jest ciekawą postacią i można na niej polegać – co ostatnio rzadko się zdarza wśród książkowych postaci nastolatek) Pearl jakoś przystosowuje się do nowej sytuacji i z zapałem stara się wesprzeć rodziców. Ale sama też boryka się z kłopotami – kłótnia z przyjacielem i dołujące bezrobocie, bo któż by chciał zatrudnić dziesięciolatkę? Co innego Lexie – o, ta to nie narzeka na brak ofert i jest zajęta od rana do wieczora. • Najważniejsze w tej powieści jest to, że rodzina trzyma się razem, czy to w radościach czy w kłopotach. A główna bohaterka dostaje niezłą lekcję życia i potrafi z niej wyprowadzić pozytywne wnioski. • Lektura w ogólnym rozrachunku ciekawa i dość pouczająco-budująca, ale raczej dla tych, którzy lubią spokojny tok obyczajowej powieści.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Katarynka
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo