Tworzywo

Autor:
Zbigniew Chrząszcz
Wydawcy:
Wydawnictwo Poligraf (2014)
Legimi (2014)
ISBN:
978-83-7856-256-6
Autotagi:
druk
powieści
5.0

W różnych częściach Polski w niewyjaśnionych okolicznościach znikają młode, piękne kobiety. Nie ma jednak śladów morderstwa. Zaginionych kobiet szuka nie tylko policja. Powstaje nietypowa, interdyscyplinarna grupa śledcza, dowodzona przez ekscentrycznego profesora Kocha, która będzie musiała stawić czoła trudnej i wielowątkowej sprawie, przekraczającej granice Polski, a nawet ludzkiego pojmowania świata.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • W różnych częściach Polski w niewyjaśnionych okolicznościach znikają młode, piękne kobiety. Nie ma jednak śladów morderstwa... nie ma żadnych śladów. Niespodziewanie na trop w sprawie trafia komisarz z małego miasta – Nowego Romanowa, Marek Bielski. Jednak nie tylko policja szuka zaginionych kobiet. Powstaje nietypowa, inte­rdys­cypl­inar­na grupa śledcza, dowodzona przez ekscentrycznego profesora Kocha, która będzie musiała stawić czoła trudnej i wielowątkowej sprawie, przekraczającej granice Polski, a nawet ludzkiego pojmowania świata... • Zbigniew Chrząszcz urodził się w 1963 roku w Radomsku, w którym mieszka i pracuje do dziś. Tworzywo to debiutancka powieść. Jego największą pasją jest fizyka. Własne studnia nad fizyką kwantową i astrofizyką doprowadziły go do stworzenia kompletnej kosmologii, wyjaśniającej naturę Wszechświata. • Język książki jest lekki, sprawiający przyjemność z czytania. Powieść czyta się szybko, choć czasem zawiera długie opisy. Wartka i ciekawa akcja czyni z książki utwór, który czytelnik zapamięta na długie dni. Tu nie ma ani chwil na nudę. Oryginalnością Tworzywa, jest to, że jest połączony z fizyką, z czym spotykam się pierwszy raz. Thiller czyta się ciekawe, bo ma dużo momentów krwistych, które będą się śniły po nocach. W trakcie czytania, nie mogłem uwierzyć, że napisał ją Polak, a nie jakiś Szwed. • Okładka książki przede wszystkim jest intrygująca i zmuszająca do myślenia nad koncepcją autora. Zastanawiałem się na początku, o co chodzi z tym niebieskim "ludkiem", lecz w trakcie lektury wszystko się wyjaśniło. • Bohaterowie są na pewno oryginalni. Nie spotkałem się jeszcze z tak inteligentnymi postaciami literackimi, które były policjantami. Morderca też świeci swą mądrością i umiejętnościami strategicznymi. • Profesor Koch to jeden z głównych bohaterów. Przez całą akcję książki, uczy wiele swoich wspó­łpra­cown­ików­. Wykazuje się dużą cierpliwością i elokwentnością. Ma duże zadatki na detektywa. W niektórych momentach wydawało mi się, że jest odzw­ierc­iedl­enie­m autora. • Książka bardzo mi się spodobała i czekam na kolejną powieść tego autora. Wywarła bardzo dużo emocji. Cieszę się, że - dzięki uprzejmości autora - mogłem ją przeczytać. • Polecam ją "smakoszom" polskiej literatury oraz tym, którzy poza thrillerami nie widzą świata. Książka może być idealnym prezentem na Święta Bożego Narodzenia.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Toqueville
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo