Toto

Autor:
Małgorzata Gwiazda-Elmerych
Fotografia:
Rafał Babczyński
oraz:
Rafał Babczyński
Wydawcy:
IBUK Libra (2016)
Wydawnictwo Forma (2014-2016)
Wydane w seriach:
Seria Fioletowa
Seria Fioletowa - Stowarzyszenie Literackie Forma
ISBN:
978-83-63316-91-4, 978-83-63316-92-1
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
4.0

Powieść Małgorzaty Gwiazdy-Elmerych to historia samotności. Renata, której życie obserwujemy od lat dziecinnych, określana mianem „Toto”, „Coś” albo „Głupek”, skazana jest na życie na uboczu. Po traumie domu rodzinnego, przestrzenią w której żyje bohaterka są dworce, pociągi i pustostany. Relacje budowane z innymi bezdomnymi są krótkotrwałe, co wynika ze specyfiki tej grupy, a nieufność Renaty pogłębia jej samotność i wpływa na wypaczone widzenie świata. W świecie tym nie ma odcieni szarości, wszystko jest czarne lub białe, a hierarchia moralna i społeczna bezdomnych, konstruowana jest na zupełnie innych zasadach od tych, które znamy. Fatum ciążące nad bohaterką, co jakiś czas daje o sobie znać i tylko całkowity brak nadziei pozwala jej dalej żyć. Krzysztof Lichtblau
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Namawiam do przeczytania.Autorka, dziennikarka społeczna pokazuje świat,który jest obok nas, świat bezdomnych, meneli, żebraków. Bohaterka to młoda dziewczyna, córka PGR wsi, molestowana przez dziadka, poniżana przez wiecznie pijaną matkę. Ucieka z domu, żyje na ulicy i nawet jak ma okazję wyjść z tego świata-nie potrafi.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo