Morderstwo i cała reszta

Autor:
Marta Reich
Lektor:
Emilia Strzelecka
Wydawcy:
SAGA Egmont (2020)
NASBI (2020)
ebookpoint BIBLIO (2020)
Oficynka Jolanta Pawlik-Świetlikowska (2015)
Wydane w seriach:
ABC
ABC - Oficynka
ISBN:
978-83-64307-72-0
Autotagi:
druk
książki
powieści
4.0

Młoda redaktorka poczytnego pisma dla kobiet „Madame”, Pola Białohorska, niespodziewanie otrzymuje od szefa polecenie przeprowadzenia wywiadu z Elżbietą Wojnowicz, jedną z najbogatszych kobiet w Polsce. Kilka dni później okazuje się, że bizneswoman zostaje zamordowana. Atmosfera wokół wywiadu, niespodziewana śmierć kobiety i inne niepokojące wydarzenia dają Poli coraz bardziej do myślenia i każą jej rozpocząć własne śledztwo. Wkrótce dziewczyna staje się świadkiem kolejnych dramatycznych zdarzeń, a poszukiwania prowadzą ją na warszawskie salony i do podejrzanych spelunek w zakazanych częściach miasta. A gdy na swojej drodze spotyka Alexandra Hemminga, tajemniczego obcokrajowca o niejasnej przeszłości, sprawy komplikują się jeszcze bardziej…
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • „W życiu nie można mieć skrupułów ani wyrzutów sumienia, tylko się człowiek niepotrzebnie rozprasza.” • O Autorce (źródło - okładka książki): • Marta Reich – studiowała ekonomię, romanistykę i nauki polityczne w Wielkiej Brytanii oraz stosunki międzynarodowe w Warszawie. Zawodowo zajmuje się marketingiem luksusowych marek kosmetycznych, a w wolnych chwilach oddaje się swoim pasjom – pisaniu, gotowaniu, modzie, odwiedzaniu wystaw, czytaniu światowej literatury i oczywiście – zakupom. • Lubię sięgać po książki mniej znanych pisarzy ze względu na to, że nie wiem, czego mam się po nich spodziewać. Nie ma o nich takiego szumu w internecie. Niestety czasem zdarza się tak, iż super książka znika w tłumie tych bardziej promowanych. Co sądzę o Morderstwo i cała reszta? Czy warto sięgnąć po ten utwór? • Początek utworu był nudny. Jest on bardzo ważny, aczkolwiek zniechęcał mnie on do dalszego zagłębiania się w fabułę książki. Na szczęście wytrwałem, bo od mniej więcej setnej strony zaczęło dziać się więcej. Język utworu jest prosty, pomysł ciekawy, ale niezbyt oryginalny, niebanalna i zaskakująca intryga, bohaterowie zostali dobrze wykreowani, widać między nimi kontrast. Muszę powiedzieć, że jest to dobra pozycja. Są momenty zabawne, lecz humor nie jest jakiś wyrafinowany. • Opis (źródło - okładka książki): • Redaktorka poczytnego pisma dla kobiet, Pola Białohorska, niespodziewanie otrzymuje od szefa polecenie przeprowadzenia wywiadu z Elżbietą Wojnowicz, jedną z najbogatszych kobiet w Polsce. Kilka dni później okazuje się, że bizneswoman zostaje zamordowana. Atmosfera wokół wywiadu, niespodziewana śmierć kobiety i inne niepokojące wydarzenia dają Poli coraz więcej do myślenia i każą jej rozpocząć własne śledztwo. Wkrótce dziewczyna staje się świadkiem kolejnych dramatycznych wydarzeń… • Minusem jest to, że dziennikarka zajmuje się morderstwem. Jest to dość często powtarzalny schemat, który trochę już mi się przejadł. Do wad należy również mała czcionka, przez którą bolały mnie oczy oraz okładka, która nie przykuwa mojej uwagi. Odniosłem wrażenie, że niektóre strony były niepotrzebne, że były tak zwanymi zapychaczami. Plusami są (niektórzy) bohaterowie, opisy oraz to, że papier nie jest śnieżnobiały. • Warto wspomnieć, że w tym utworze nie ma dużo krwi oraz sekcji zwłok, które byłyby tak dokładnie opisane, iż z łatwością można byłoby sobie to wyobrazić. Jest to z jednej strony plus, bo czytelnicy o słabszych nerwach będą spokojnie mogli zagłębiać się w fabułę. Dokładne oposy są w wielu książkach, więc można powiedzieć, że jest to w pewien sposób element wyróżniający (oczywiście zdaję sobie sprawę, że są powieści, w których również tak jest). Z drugiej strony ci, co liczą na to mogą poczuć się zawiedzeni, co wpływa na ocenę utworu. Ja jestem pośrodku, gdyż lubię takie opisy oraz dużo krwi, aczkolwiek każdy kryminał nie musi mieć tego w sobie, bym go uwielbiał. • Irytowała mnie główna bohaterka – Pola Białohorska – dlatego, że krytykowała innych (często z uprzedzeniem wynikającym z plotek), ale nie dostrzegała wad w sobie. Dziennikarka gazety "Madame", która zgadza się na wszystko, co powie jej szef (mam na myśli to, że jak on powie, iż ma ona zrobić wywiad z tą czy tą osobą, to robi to, choć tak naprawdę tego nie chce). Lekko zwariowana i pomocna osóbka. Elżbieta Wojnowicz – jedna z ciekawszych postaci ze względu na swój charakter. Zapewne wielu czytelników jej nie polubi za to, że jest ona złośliwa, zimna, autorytatywna, stanowcza i kompletnie nie ma gustu. Można o niej mówić, że jest zakompleksioną w sobie bogaczką. • W utworze jest pokazany kontrast pomiędzy zadufanymi w sobie bogaczkami, które myślą, że wszystko im wolno, a zwykłymi, szarymi osobami. • Podsumowując, polecam ten utwór. Nie jaram się nim jakoś szczególnie, ale uważam, iż kryminał jak na pierwszą powieść Marty Reich jest dobry. • Za przekazanie książki do recenzji dziękuję wydawnictwu Oficynka oraz autorce Marcie Reich. • Tytuł: „Morderstwo i cała reszta” • Autor: Marta Reich • Wydawnictwo: Oficynka • Projekt okładki: Anna M. Damasiewicz • Wydanie: I • Oprawa: miękka • Liczba stron: 843 • Premiera: lipiec 2015 • ISBN: 978-83-64307-72-0
    +2 wyrafinowana
  • Bardzo zawiodłam się na książce. • Fabuła i sam pomysł dobry, ale sztuka pisarska pozostawia wiele do życzenia. • Dłużyzny , wywody głównej bohaterki zupełnie niepotrzebnie.Konsultuje je potem z koleżanką Werką, Naprawdę chciałam to skończyć , ale jak pomyślałam , że ponad 800 stron tej książki za bardzo mnie znudzi. • Nie polecam
  • Morderstwo i cała reszta to powieść wielowątkowa. Czytając książkę, nie zdajemy sobie sprawy, że stała się ona częścią naszego życia. Możemy tropić, rozmyślać i analizować, a i tak nie dojdziemy do meritum sprawy. Bardzo wyrazisty debiut, który polecam osobo lubiącym kobiece kryminały. Intrygi, niedomówienia i frapujące zagadki. Wszytko to znajdziemy w tej pozycji, pokuszę się na stwierdzenie, że rośnie nam polska Agatha Christie. • Więcej na---> [Link]
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo