O bibliotece

Autor:
Umberto Eco (1932-2016)
Tłumacz:
Adam Szymanowski (1938-2001)
Wydawca:
Wydawnictwo Świat Książki (2007)
ISBN:
83-205-3468-2, 978-83-247-0682-2
83-247-0682-2, 978-83-247-0683-2
Autotagi:
druk
książki
5.0

Autor "Imienia róży" zabiera nas na fascynującą wyprawę między regały pełne książek. Opowiada o tym, jak kształtowała się idea biblioteki. Erudycyjny tekst skrzy się humorem. Eco buduje obraz biblioteki doskonałej poprzez opis antybiblioteki, gdzie: należy zniechęcać do wypożyczenia, jeśli się tylko uda to żadnych toalet, czas między zamówieniem a dostarczeniem książki winien być bardzo długi.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • "O bibliotece" • Autor: Umberto Eco. Moja ocena: 9/10. • "O bibliotece" to intrygujący i głęboko refleksyjny wykład autorstwa Umberto Eco, który w swoim char­akte­ryst­yczn­ym, erudycyjnym stylu podejmuje temat instytucji biblioteki. Mimo stosunkowo niewielkich rozmiarów, książka stanowi bogatą i inspirującą analizę tego, czym powinna być biblioteka, jakie funkcje powinna pełnić, a także jak może wpływać na rozwój intelektualny i kulturalny społeczeństwa. • Jednym z głównych pytań, które Eco stawia w swojej pracy, jest kluczowa kwestia: Jaka jest rzeczywista funkcja biblioteki? Autor nie pozostaje jednak przy prostych odpowiedziach, lecz zanurza czytelnika w wieloaspektowe rozważania, pokazując różnorodne aspekty działalności biblioteki – zarówno jako miejsca przechowywania wiedzy, jak i przestrzeni dla rozwoju myśli, edukacji oraz dialogu społecznego. Eco podkreśla, że biblioteka powinna być nie tylko magazynem książek, ale również żywym organizmem, który adaptuje się do zmieniających się potrzeb czytelników i rozwijającego się świata. • Szczególną wartością tej książki jest sposób, w jaki autor posługuje się przykładami. Eco, z jego char­akte­ryst­yczn­ym dowcipem i błyskotliwością, posługuje się konceptem "anty-biblioteki" – opisu miejsca, które jest antytezą idealnej biblioteki, by poprzez te kontrastujące obrazy stworzyć wizję biblioteki doskonałej. Te celowo przerysowane przykłady pełnią rolę intelektualnej prowokacji, zmuszając czytelnika do głębszej refleksji nad tym, co naprawdę czyni bibliotekę wartościową przestrzenią. W ten sposób Eco buduje obraz biblioteki jako miejsca, które nie tylko gromadzi wiedzę, ale też stymuluje krytyczne myślenie i kreatywność. • Język Umberto Eco jest, jak zawsze, piękny i precyzyjny. Autor opowiada z lekkością i erudycją, a jego przemyślenia oparte są na szerokim kontekście historycznym, filozoficznym i kulturowym. To, co czyni tę książkę szczególnie cenną, to zdolność Eco do łączenia głębokiej wiedzy z przystępnym stylem, dzięki czemu czytelnik, niezależnie od swojego poziomu znajomości tematu, może w pełni czerpać z lektury. • Pomimo niewielkiej objętości, książka porusza istotne zagadnienia, które skłaniają do zastanowienia nad tym, jak biblioteki funkcjonują we współczesnym świecie oraz jakie wyzwania przed nimi stoją w dobie cyfryzacji i globalizacji. Eco przywiązuje dużą wagę do tego, by biblioteka była miejscem otwartym dla wszystkich, zachowując jednocześnie swoją rolę strażnika kultury i wiedzy. To właśnie te przemyślenia sprawiają, że publikacja, choć skondensowana, ma niezwykłą siłę oddziaływania. • Podsumowując, "O bibliotece" to nie tylko książka o samej instytucji, ale również o roli, jaką biblioteki pełnią w naszym życiu i społeczeństwie. Eco z pełną świadomością ukazuje ich fundamentalne znaczenie dla rozwoju cywilizacji, oferując jednocześnie ciekawą i prowokującą do myślenia wizję. • Zdecydowanie polecam tę publikację każdemu, kto interesuje się kulturą, literaturą czy instytucjami odpo­wied­zial­nymi­ za zachowanie naszej wiedzy i dziedzictwa. • ** 16:22 * 22.02.2025 * 17/2025 *
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo