Czas pokaże

Autor:
Anna Ficner-Ogonowska
Wydawcy:
Wydawnictow Znak - Społeczny Instytut Wydawniczy Znak (2018)
Społeczny Instytut Wydawniczy Znak (2012-2018)
Społeczny Instytut Wydawniczy Znak
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
Więcej informacji...
3.5 (15 głosów)

Julka nie czeka na miłość. Lubi spokój, a w swoim poukładanym życiu dokładnie zna wszystkie kąty. Ale czy taka naprawdę jest Julka? Kto zna ją najlepiej? Wiecznie narzekająca mama? Ukochana ciocia, z którą rozmowa przynosi ukojenie? Czy może najlepsza przyjaciółka Nela? Może wydaje Ci się, że i w Twoim życiu nie ma miejsca na niespodzianki? Może masz jasno wytyczony plan i dla świętego spokoju po prostu spełniasz oczekiwania innych, zapominając o sobie? Poznaj historię Julki, a zobaczysz, że czasem wystarczy jedno uderzenie serca i chwila namiętności, by życie rozkwitło pełnią barw. Julka niespodziewanie spotyka najważniejszego człowieka w swoim życiu. Już wie: to ten jedyny. Szybko przekonuje się też, że to właśnie z nim nie może wiązać nadziei na wspólne szczęście. Czy znajdzie dość siły i odwagi, by zawalczyć o miłość? Jakich wyborów dokona? Czy miłość pokona wszystkie burze? Czas pokaże...
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Objętość tego tomiszcza jest porażająca. Autorka w ogóle ma tendencję do dość szczegółowego opisywania rzeczywistości, czasami niepotrzebnie. Sama bohaterka choć zaradna życiowa, potrafi pracować, udziela się w ramach wolontariatu, to wobec absurdalnie zaborczej, apodyktycznej matki jest absolutnie bezbronna. Wątek matki i ciotek wg. mnie zbyt rozbudowany .
  • książka dobra choć są lepsze tej autorki.
  • Anna Ficner - Ogonowska - CZAS POKAŻE • Kiedy przeczytałam, że powieść ta była nominowana w Plebiscycie Książka Roku 2015 /lubimyczytac.pl/ spodziewałam się, że zachwyci mnie bardziej, niż uznana za bestsellerową seria "Alibi na szczęście" /4 tomy/. • Kolejne grube tomisko, choć z dużo ciekawszą kreacją głównej bohaterki - Julki, niż z w/w serii Hanki, ale z przegadaną fabułą, którą potęgują rozliczne, często nużące przemyślenia bohaterki, dopowiadania " w duchu" na dywagacje matki, rozmowy dotyczące prozy dnia codziennego / zakupy, obiady itp/. Pominięcie faktografii dnia i wielu drobiazgów byłoby , moim zdaniem, zbawienne dla tej powieści. • Książkę polecam tylko tym, których urzeka przesadny realizm i drobiazgowość fabuły.
  • Ze zdumieniem stwierdzam, że książka jest jednocześnie i nudna i wciągająca. Jak to możliwe? • Nudna - stwierdziłam jak już przeczytałam. Bo....w zasadzie szkoda było zarwanej nocy (ksiązkę - chyba ponad 700 stron - przeczytałam od wczesnego wieczora do prawie 4. rano). • Wciagająca - bo mając "gdzieś" to, że idę rano do pracy, czytałam rozdział za rozdziałem, żeby koniecznie dowiedzieć się, co będzie dalej. I tak mi zeszło do świtu... ;-) • Ergo: "ocennie" to ja mam w stosunku do tej książki uczucia mieszane :-)
1 2
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Autor:Anna Ficner-Ogonowska
Wydawcy:Wydawnictow Znak - Społeczny Instytut Wydawniczy Znak (2018) Społeczny Instytut Wydawniczy Znak (2012-2018) Społeczny Instytut Wydawniczy Znak
ISBN:978-83-240-3492-5 978-83-240-5413-8 83-240-3492-5 978-83-240-3482-5 978-83-240-3492-6
Autotagi:beletrystyka dokumenty elektroniczne druk epika książki literatura literatura piękna powieści proza zasoby elektroniczne
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 20 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo