Literatura polska 1989-2009:

przewodnik

Redakcja:
Piotr Marecki
Wydawca:
Fundacja Korporacja Ha art (2010)
ISBN:
978-83-62574-13-1, 978-83-63574-13-1
978-83-62574-136-1
Autotagi:
druk
historia
literatura

Przewodnik dokumentujący pracę krytyki towarzyszącej nowym zjawiskom w literaturze, afirmujący postulatywny wymiar wypowiedzi krytycznej i będący dowodem udanej współpracy między teoretykami, krytykami i artystami. Teksty dotyczące najbardziej znaczących zjawisk literackich ostatnich dwudziestu lat: postmodernizmu, mityzacji, banalizmu, literatury zaangażowanej, avant-popu, minimalizmu, literatury mniejszości seksualnych, feminizmu, liberatury, związków literatury z nowymi mediami, neolingwizmu, ekoliteratury.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Literatura polska 1989-2009. Przewodnik • Praca powstała w środowisku twórców i krytyków związanych z krakowskim magazynem”Ha!art”. W dziewięciu rozdziałach omawia tendencje w literaturze ostatnich dwudziestu lat. Podejmuje tematy dotyczące lat dzie­więć­dzie­siąt­ych, a zwłaszcza postmodernizmu, strategii mityzacyjnych i banalizmu. Następnie omawia zwrot z przełomu dekad, kiedy pojawiły się literatura krytyczna, zaangażowana, literatura mniejszości seksualnych, a później ekoliteratura i minimalizm. Nie pomija ważnych doświadczeń ostatnich lat dwudziestu – procesów remediacji, związków z nowymi mediami (liternet) i strategii ich wykorzystywania w działaniach artystycznych (avant-pop czy neolingwinizm). Wśród autorów znane nazwiska – m. in. Michał Wiśniewski, Sławomir Shuty, Jakub Żulczyk, Izabela Filipiak, Jarosław Lipszyc, Piotr Marecki i Katarzyna Bazarnik. • Ewa Klimasek – PBP Oborniki •
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Oborniki PBP
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo