Warszawskie gry wojenne:

wspomnienia z lat wojny, okupacji i Powstania Warszawskiego

Autorzy:
Edmund Baranowski (1925-2020)
Juliusz Kulesza
Wydawca:
WiS (2011)
ISBN:
978-83-87346-49-2
Autotagi:
druk
Źródło opisu: Biblioteka Publiczna im. Juliana Ursyna Niemcewicza w Dzielnicy Ursynów m. st. Warszawy - Katalog księgozbioru
5.0

äOpowiadania, które składają się na tę książkę, napisaliśmy zarówno dla młodych, jak i starszych czytelników ľ piszą we wstępie autorzy. ľ Mówią one o naszych osobistych przeżyciach w trudnych latach wojny, okupacji niemieckiej i w dniach Powstania Warszawskiego. Celem naszym było, aby książka ta stała się pomostem pomiędzy pokoleniamiö. Książka składa się z dwóch części: äOkruchy wojnyö autorstwa Edmunda Baranowskiego i äFakty i refleksjeö Juliusza Kuleszy. Ilustrowana jest zdjęciami i dokumentami nawiązującymi do opisywanych wydarzeń. Uzupełnia ją Aneks zawierający noty biograficzne o autorach, indeks nazwisk oraz wykaz skrótów.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo