Otchłań

Autor:
Robert J. Szmidt
Tłumacz:
Marek Oleksicki
Wydawcy:
Insignis Media (2015-2016)
Legimi (2015-2016)
Wydane w seriach:
Uniwersum Metro 2033
ISBN:
978-83-63944-97-1
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
Więcej informacji...
5.0 (4 głosy)

Wrocław dwadzieścia lat po wojnie nuklearnej. Ocalali żyją w ciągnących się pod miastem kanałach, tworząc niewielkie zamknięte społeczności - enklawy. Powierzchnia nie nadaje się do zasiedlenia. Promieniowanie wciąż jest tam zbyt silne, a zmutowane rośliny i zwierzęta stworzyły w ruinach śmiertelnie niebezpieczny ekosystem. Nauczyciel, jeden z ostatnich Pamiętających, chcąc chronić swego niepełnosprawnego syna, próbuje dotrzeć do podziemi owianej legendami, górującej nad miastem Wieży, gdzie mieści się ponoć najbardziej stabilna enklawa. Droga nie będzie jednak łatwa, a Nauczyciel trafi do miejsc, których istnienia nie podejrzewał w najgorszych koszmarach. Płomień na szczycie ruin wieżowca Sky Tower? Dwadzieścia lat po tym wszystkim? To znak, że we Wrocławiu żyją ludzie! Robert J. Szmidt vel Niszczyciel Światów, znany polski pisarz postapokaliptyczny, zabierze was do poniemieckich kanałów, rozciągających się pod kwitnącym niegdyś miastem - do otchłani niebezpieczeństw, przemocy i zdrady. Ale i tak nic nie zdoła was przygotować na zaskakujące, niesamowite zakończenie. To zaszczyt, że mogę powitać Roberta w moim Uniwersum Metra 2033. [Dmitry Glukhovsky]
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Niektórzy z autorów książek wiedzą, co zrobić, aby ich książka okazała się sukcesem. Do nich, moim skromnym zdaniem należy Robert J. Szmidt, twórca Otchłani z serii Uniwersum Metro 2033, która ukazała się niedawno nakładem wydawnictwa "Insignis". Jest to kolejna książka z tej serii, w której ludzie, żyjący w podziemiach, próbują za wszelką cenę przetrwać po katastrofie nuklearnej. Tym razem akcja toczy się w kanałach Wrocławia, gdzie ludzie żyją w zorganizowanych społecznościach, zwanych enklawami. Głównym bohaterem jest Nauczyciel, który rusza w podróż po kanałach ze swym niep­ełno­spra­wnym­ synem, aby dotrzeć do najbardziej stabilnej i bezpiecznej enklawy. Jeśli lubicie takie post­apok­alip­tycz­ne klimaty, Otchłań jest właśnie dla Was! Co zapewnia o sukcesie tej książki? • 1.Po pierwsze, jest jedną z nielicznych książek, które wpisały się w serię Uniwersum Metro bez metra. Ot co! Złośliwi mogą twierdzić, że seria ta to już nie to samo, co kiedyś, bo trafiają tam książki, których akcja nie odbywa się w metrze. No cóż, Wrocław, o ile mi wiadomo, nie ma metra, a autor Szczurów Wrocławia, jak już się przekonaliśmy, uwielbia osadzać akcje swoich powieści w swoim rodzimym mieście. • Przejdźmy jednak do rzeczy. Twórca Otchłani doskonale wpisał się w klimat serii - wciąż mamy do czynienia z ciasnymi korytarzami, a ludzie, podobnie jak w innych książkach z tej serii, żyją pod kamiennym niebem i próbują tam przetrwać, mierząc się z własnym strachem, słabościami i bestiami czającymi się w ciemnościach. Ciężko dzielić tu ludzi na dobrych i złych. Jedni są gorsi od drugich, toczą ze sobą wojny, walczą by przetrwać i zdobyć władzę nad innymi. Po raz kolejny występują tu również "miejskie legendy" przekazywane z ust do ust. • To nic, że metro zostało zastąpione tu podziemnymi kanałami. Klimat podziemia wciąż jest ten sam :) • Po drugie, lecz wciąż nie najważniejsze, a przynajmniej jak dla mnie, w powieści tej występują świetnie zarysowane postacie. Mój typ to zdecydowanie Iskra! Pyskata małolata z niewyparzonym językiem, której przekleństwa układają się w niezwykle zabawne konstrukcje słowne. Do tego dochodzi wieczne przekręcanie wyrazów, seplenienie... Wszystko to tworzy z niej postać bardzo char­akte­ryst­yczn­ą, którą - pomimo wrednego usposobienia - naprawdę da się lubić! Jak sam główny bohater książki stwierdził: (...) można za nią zatęsknić, ale ledwie otworzy gębę, człowiek natychmiast ma chęć ją zadusić. Myślę, że rysunek Iskry w wykonaniu Marka Oleksickiego, który dołączony jest na końcu książki, naprawdę oddaje jej charakterek. • Po trzecie i jak dla mnie najważniejsze, wielkim plusem tej książki jest jej niep­rzew­idyw­alno­ść. Czasem mam tak, że jak zaczynam lekturę albo przeczytam informację na odwrocie książki, mam już pewien zarys i przeczucie, jak książka może się zakończyć. Tym razem byłam zaskakiwana na każdym kroku. Ludzie, którzy według mnie, mieli dotrwać do końca opowieści, ginęli już na początku. Wielkim zaskoczeniem było dla mnie również zakończenie książki, a także ujawnienie, kim była kobieta, która prześladowała Nauczyciela w sennych koszmarach. Jak się okazało, główny bohater skrywał więcej tajemnic niż mi się na początku wydawało. • Podsumowując, Otchłań Roberta J. Szmidta to książka, którą naprawdę warto przeczytać i z czystym sumieniem mogę ją zaliczyć do moich ulubionych lektur :)
    +2 wyrafinowana
  • Jeśli ktoś czytał już książki Roberta Szmidta, nie będzie zaskoczony jego mistrzowskim piórem. Tym razem mistrz polskiej post apokalipsy zmierzył się z uniwersum Metro 2033 i przeniósł go we wrocławskie kanały. Niebanalna fabuła koreluje z obrzydliwym światem ponuklearnym. Według mnie jedna z lepszych książek tego uniwersum, jakie czytałem.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Autor:Robert J. Szmidt
Tłumacz:Marek Oleksicki
Ilustracje:Marek Oleksicki
Wydawcy:Insignis Media (2015-2016) Legimi (2015-2016)
Serie wydawnicze:Uniwersum Metro 2033
ISBN:978-83-63944-97-1
Autotagi:druk epika książki literatura literatura piękna powieści proza
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 6 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo