One trzy i cesarz

Tytuł oryginalny:
Trois femmes et un empereur
Autor:
Janine Boissard
Tłumacz:
Marta Natalia Wróblewska
Wydawca:
Wydawnictwo Amber (2014-2016)
ISBN:
978-83-241-5082-3, 978-83-241-5708-2
83-241-5082-3
Autotagi:
druk
powieści
3.5 (2 głosy)

Kochały Napoleona. Dzieliły jego los. Uwiodły go i przekroczyły granice samotności Cesarza. Józefina de Beauharnais (niewierna kreolska żona), Maria Walewska (polska kochanka, wierna aż do upadłego) i Maria Ludwika (Austriaczka, która miała dać mu potomka). Janine Boissard pisze emocjami i zmysłami. Nadaje znanym sytuacjom i postaciom kolor i rytm powieści. Cudownej powieści o miłości. Albo raczej o miłościach niemożliwych: Bonapartego do Józefiny, Marii Walewskiej do Napoleona i Cesarza do siebie – władcy świata. Janine Boissard ożywia trzy niezapomniane kobiety, które wzbudziły w Cesarzu namiętność. Wskrzesza czas, który ich połączył, a potem rozdzielił. I oddaje głos Marii Walewskiej. "To najlepsza powieść o miłosnym życiu Napoleona. Cóż za piękne sceny pełne poetyckiej zmysłowości. Ale to przede wszystkim historia Marii Walewskiej. Jak kobieta mogła kochać mężczyznę, który tak ją niszczył". Le Monde
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • anine Boissard - ONE TRZY I CESARZ • "... to opowieść nie o władcy świata, ale o mężczyźnie, który potrafił niszczyć też miłość (...) , to opowieść o trzech niezapomnianych kobiecych istotach, które wzbudziły w Cesarzu namiętność (..) • - Józefina / a właściwie Róża - przyp. wł./ de Beuharnais - niewierna kreolska żona • - Maria Walewska - polska kochanka, wierna aż do upadłego, • - Maria Luiza Austriaczka - która miała mu dać potomka ..."/ z recenzji LUBIMY CZYTAĆ.pl • Lektura ciekawa.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo