Gorycz nadziei

Autor:
Jacek Lubart-Krzysica
Wydawcy:
Oficyna Konfraterni Poetów (1989)
Towarzystwo Słowaków w Polsce
ISBN:
978-83-63653-97-2, 978-83-8111-113-3
Autotagi:
druk
książki
poezja
wiersze
5.0

Urodził się 24 stycznia 1942 roku w Krakowie. W styczniu 1943 roku ojciec, dziadek i stryjowie zostali wywiezieni do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. W 1945 roku jego ojciec zginął w Gusen, a dziadek w Oraninburgu, przeżył jedynie brat ojca - Oświęcim, i brat matki – Dachau. 1947 roku matka po śmierci najbliższych przeniosła się do Bielska, gdzie jej wuj był właścicielem piekarni. Te dwa fakty; obóz koncentracyjny i piekarnia, były znaczące w jego życiu i twórczości. Piekarnia poza szacunkiem dla chleba, wywołała stworzenie misterium Konfraterni Poetów – Chleb Nadziei, przyniosła też mu spotkanie z bajkami, które opowiadali mu zatrudnieni w niej piekarze przesiedleni z kresów Rzeczpospolitej. One właśnie, po latach zaowocowały tłumaczeniem ludowych bajek: ukraińskich, białoruskich, czy rosyjskich – w których stosował wypróbowaną już przez Mickiewicza formę uzyskiwania śpiewnej frazy za pomocą dźwięcznego wiersza rytmicznego i rymowanego. Stąd też tłumaczenie wielonakładowego wydania wierszy dla dzieci Iwana Kryłowa z Dniepropietrowska.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Jeden z wielu tomików poezji Jacka Lubarta-Krzysicy (Konfraternia Poetów) w redakcji Agaty Zuzanny Kofroń. Jacek Lubart-Krzysica to poeta, edytor, reportażysta, autor piosenek i cyklu misteriów: "Zaduszki Poetów", "Wigilia Słowa", "Chleb Nadziei" i "Tramwaju Poezji". Do każdego z nich stworzył i zredagował antologię złożoną z wierszy wielu poetów żyjących i nieżyjących,znanych i mnie znanych, ale zawsze na dobrym poziomie poetyckim. • Tomik "Gorycz nadziei" wydała Oficyna Konfraterni Poetów.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
gosiakulisiewicz
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo