Wróbelek Elemelek i jego przyjaciele

Autor:
Hanna Łochocka (1920-1995)
Ilustracje:
Zdzisław Witwicki (1921-2019)
Wydawcy:
Nasza Księgarnia (1962-1992)
Wydawnictwo Poznańskie (1967-1983)
ISBN:
83-10-09241-5, 83-10-09242-3
83-210-0347-8, 83-21-0347-8
Autotagi:
druk
książki
5.0

Wszędobylski, czupurny, zadziorny - takim go poznały i takiego pokochały kolejne pokolenia polskich dzieci. Mowa oczywiście o wróbelku Elemelku, bohaterze przezabawnych i pouczających opowiadań Hanny Łochockiej. O sile utworu nie decyduje jedynie dzisiaj już kultowa w polskiej literaturze dziecięcej postać głównego bohatera i jego zabawne perypetie, ale również... rymy. To, co spotykamy i u Marii Kownackiej i u Wandy Chotomskiej - czyli "rymowana proza" lub - jak kto woli - bajka pisana wierszem. Czytelnik dostaje do ręki tekst, który urzeka swoją treścią, bawi, a nieraz i wzrusza, ale przede wszystkim bardzo przyjemnie się czyta, a rymowane zdania łatwo zapadają w pamięć. Z czasów dzieciństwa do dziś utkwiło mi w głowie pierwsze zdanie jednego z opowiadań: "Raz wróbelek Elemelek znalazł w polu kartofelek". Opowiadania są krótkie, idealnie nadają się jako "bajka na dobranoc", a do tego poprzedzone są zabawnymi, rymowanymi tytułami i zakończone moralizatorskim przesłaniem. By zacytować dla przykładu: "Bo gdzie nie ma ładu, zgody, tam nie będzie i nagrody. Gdzie się kłócą - tam, kolego, nie ma z tego nic dobrego!". [lubimyczytać.pl]
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Dobra literatura dziecięca. Poetyckie opowiadanie przyjemnie brzmi, rymy są absolutnie niewysilone. Wyróżnia się pośród bajek, polecam zdecydowanie.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo