Kolory sztandarów

Autor:
Tomasz Kołodziejczak
Ilustracje:
Dominik Broniek
Wydawcy:
Legimi (2016)
Fabryka Słów (2010-2016)
SuperNowa (1996-1999)
Wydane w seriach:
Dominium Solarne
Bestsellery Polskiej Fantastyki
ISBN:
83-7054-105-4, 978-83-7574-278-7
978-83-7574-434-7
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
4.5 (2 głosy)

Uhonorowane nagrodą im. Zajdla Kolory sztandarów to jeden z najważniejszych tekstów science fiction w historii polskiej fantastyki. Tomasz Kołodziejczak w szczytowej formie. Dominium solarne - drobiazgowo nakreślone uniwersum z własna siecią zależności, systemem politycznym, religiami, kultami. Jak to u Tomka - najpierw powstał świat, a potem zaproszono do niego bohaterów. Wszystkim, którzy nie słyszeli jeszcze o tanatorach - ciężko opancerzonych egzekutorach sprawiedliwości z wolnej planety Gladius - szczerze z serca polecamy. Science fiction z krwi i kości: wszczepy, cybernetyczne wspomaganie, technologia na usługach mody i rozrywki, bitwy rozgrywane w sekundach i konsekwencje zetknięcia się fizyki z różnych zakamarków Wszechświata.

Dominium Solarne. Poznaj najwspanialsze universum w historii polskiej science fiction.

Gladius. Świat potomków ostatnich, prawdziwie wolnych kolonistów. Powoli i metodycznie mordowany.

Prawo. Tu jest najwyższą wartością. Prawem jest Sędzia. Egzekutor. Tanator.

Najeźdzcy. Ich technologia nie daje obrońcom najmniejszych szans. Ich okrucieństwo przekracza granice wyobraźni.

Dominium Solarne. Ostatnia nadzieja dla Gladiusa. Ale i absolutne podporządkowanie. Wpasowanie w tryby galaktycznego molocha. Bezwzględnego, bezdusznego, bezlitosnego.

Zatem: śmierć, czy niewola?

Walka! Bo nadzieja umiera ostatnia!

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Muszę przyznać, że do polskiej opery SF zabierałem się z dużą dozą ostrożności. W zasadzie odważyłem się na tę lekturę tylko ze względu na autora, który wykreował rewelacyjny i bardzo mi odpowiadający świat czarnego horyzontu. • Nie żałuję. Kawał dobrego SF z czipami wszczepianymi w mózg dla przyspieszenia i usprawnienia reakcji, obcy porywający ludzi, żeby przeprowadzać na nich obrzydliwe eksperymenty, wielki twór między planetarny, próbujący zaprowadzić spokój i ład w układach zajmowanych przez ludzi, sięgając po metody zbliżone metodom Imperium z GW, garstka buntowników walczących o prawo do życia tak, jak chcą... • Czyli dokładnie tyle, ile powinno być, wszystko podane bardzo zgrabnym i przystępnym językiem. • Rażą tylko dwie rzeczy. Po pierwsze, z tego co wiem, SF powinno się opierać na technologii i dzieło powinno zawierać jakieś próby naukowego wyjaśnienia zjawisk takich jak tunel hiperprzestrzenny, czy pola siłowe, troszkę mi tych technologicznych opisów zabrakło. • Po drugie... niewielkia niezależna planetka, której władze chcą się podporządkować wielkiemu supermocarstwu, z czym nie zgadza się główny bohater i wiele czasu poświęca rozważaniom, jak źle to się skończy? Wg. mnie to coś więcej, niż sceneria dla wydarzeń; autor zdaje się robić aluzje polityczne i na siłę przekonywać do swojego zdania. A tego nie lubię. • Ale może jestem przewrażliwiony?
    +2 pouczająca
  • Doskonała polska SF.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo