Nałkowska i jej mężczyźni:

zwolenniczka wolnej miłości i praw kobiet

Autor:
Iwona Kienzler
Wydawca:
Bellona (2015)
ISBN:
978-83-11-13577-2
Autotagi:
biografie
druk
historia
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
4.0 (2 głosy)

Zofia Nałkowska to postać w naszej literaturze niezwykła, nie tylko dlatego, że jej twórczość objęła swym zasięgiem aż trzy epoki: modernizm, dwudziestolecie międzywojenne oraz czasy PRL-u. Jako pierwsza kobieta w Polsce miała odwagę domagać się równouprawnienia, nie tylko w kwestii prawa kobiet do pracy, głosowania i równości w świetle prawa, ale przede wszystkim - wyzwolenia kobiecego erotyzmu i seksualności. (...)
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Zofia Nałkowska i jej mężczyźni - Iwona Kienzler • Coś z mego polonistycznego podwórka - biografia inne niż dotychczas mi znane, ukazująca • nietuzinkową pisarkę o bogatej osobowości, ale niestety niezbyt lubianej przez uczniów, "męczących się nad Granicą czy Medalionami". Tytuł książki prawie sugeruje, że to "Coś" z pikantnymi smaczkami, ale autorka, jak zawsze, pięknym i przystępnym językiem kreśli nam obraz urodziwej kobiety, wyzwolonej, uwielbianej przez mężczyzn i nieprzystającej umysłowością do współczesnych jej czasów, a wszystko to na tle realiów: wojen, Dwudziestolecia Międzywojennego i PRL-u.
  • Rzeczowa biografia pisarki oparta na dostępnych dokumentach, wspomnieniach jej współczesnych i dziennikach. • Szkoda jedynie, że nie wzbogacona zdjęciami.
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo