Żółte ptaki

Tytuł oryginalny:
Yellow birds
Autor:
Kevin Powers
Tłumaczenie:
Kevin Powers
Michał Strąkow
Wydawcy:
Insignis Media (2013)
Legimi (2013)
ISBN:
978-83-63944-12-4, 978363944124
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
5.0

"Wojna próbowała nas zabić wiosną". Tak rozpoczyna się przejmująca historia przyjaźni i starty. Dwóch szeregowców dwudziestojednoletni Bartle i osiemnastoletni Murph którzy poznali się podczas szkolenia dla rekrutów w Stanach, zostali rzuceni w wir wojny, na którą żaden z nich nie był gotów. Ich pluton walczy teraz w krwawych potyczkach, usiłując odbić irackie miasto Al Tafar. A Bartle obiecał, że sprowadzi Murpha żywego do domu. W niekończącej się serii następujących po sobie długich dni, dwaj młodzi żołnierze robią wszystko, by chronić się nawzajem przed nadciągającymi zewsząd niebezpieczeństwami: irackimi bojownikami, ekstremalnym zmęczeniem i wyczerpującym napięciem psychicznym, wynikającym z poczucia ciągłego, śmiertelnego zagrożenia. Kiedy rzeczywistość zaczyna zmieniać się w mglisty koszmar, Murph stopniowo traci kontakt z otaczającym go światem, a Bartle podejmuje działania, o które nigdy by siebie nie podejrzewał. Żółte ptaki to niezwykle oryginalna, głęboka i emocjonalna powieść, ukazująca dewastujący psychologiczny wpływ toczonej za granicami kraju wojny nie tylko na żołnierzy, ale także na ich pozostające w ojczyźnie rodziny. Zdaniem wielu krytyków dzieło Kevina Powersa to arcydzieło literatury wojennej.(opis z okładki książki)
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Stamtąd się nie wraca • Lektura powieści Kevina Powersa była dla mnie przygodą niecodzienną : z reguły stronię od tematyki wojennej, nie oglądam filmów i nie czytam książek, poświęconych mniejszym czy większym konfliktom zbrojnym. Skusiło mnie przede wszystkim pierwsze zdanie tej opowieści: „Wojna próbowała nas zabić wiosną”… Te słowa zapadły mi w pamięć, podobnie jak okładka, przedstawiająca rozszarpany w momencie trafienia kulą hiacynt. Zaintrygowana – kupiłam sobie egzemplarz. Mam go właśnie przed sobą, najeżony mnóstwem samoprzylepnych karteczek, którymi zaznaczałam teksty warte zapamiętania ( O, tak – jest ich wiele! ). Język, jakim posługuje się Powers jest niezwykle bogaty, sugestywny, piękny… Dawno nie czytałam nic, co poruszyło by mnie do tego stopnia: zachwyciło i przeraziło zarazem. • „Żółte ptaki” poniosły mnie do świata, w którym przenigdy w prawdziwym życiu nie chciałbym się znaleźć. Obnażyły zimne okrucieństwo wojny i kruchość ludzkiej psychiki w zderzeniu z jej realiami. Pokazały, że życie pojedynczego żołnierza czy cywila jest niczym. Tak samo jak niczym są wszystkie wartości, marzenia i ideały, z którymi trafia się w sam środek wojennego piekła. Jeśli wojna nie odbierze ci życia, z pewnością pochłonie duszę. Stamtąd się nie wraca. Nigdy. • Polecam : tej lektury nie da się zapomnieć.
    +2 wyrafinowana
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Ruda
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo