Piasek Saraswati

Tytuł oryginalny:
Sarasvatin hiekkaa
Autorzy:
Risto Isomäki
Bożena Kojro
Tłumacz:
Bożena Kojro
Wydawca:
Wydawnictwo Kojro (2014)
ISBN:
978-83-928235-4-4
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
5.0

Piasek Saraswati (Sarasvatin hiekkaa, 2005) to thriller ekologiczny, a zarazem fascynująca powieść sensacyjno-przygodowa, opowiadająca o „końcu znanego nam świata”. W roku 2006 książka ta otrzymała nagrodę Tähtivaeltaja (Gwiezdny Wędrowiec), a także była nominowana do najważniejszej nagrody literackiej Finlandia.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Wciągająca książka, napisana dość lekko i przystępnie. Porusza wiele ciekawych wątków, bohaterowie są oryginalni i wyraziści. Ogólnie bardzo interesująca, chociaż jej złowieszczy wydźwięk jest bardzo pesymistyczny, żeby nie powiedzieć przerażający. Jednocześnie właśnie zręczne i wiarygodne opisanie potencjalnej (nieuniknionej?) katastrofy zmusza do refleksji i nie pozwala zapomnieć o temacie nawet długo po zakończeniu lektury.
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo