Marina

Tytuł oryginalny:
Marina
Autor:
Carlos Ruiz Zafón (1964-2020) ...
Tłumaczenie:
Katarzyna Okrasko
Carlos Marrodán Casas ...
Wyd. w latach:
2007 - 2024
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
Więcej informacji...
4.0 (3 głosy)

Kolejnego dnia Marina zabiera Óscara na cmentarz, którego nie ma na mapie. Na cmentarzu spotykają tajemniczą kobietę w czerni, która co miesiąc odwiedza nieznany grób. Nastolatkowie postanawiają odkryć sekret nieznajomej. Nie zdają sobie jeszcze sprawy, że ta przygoda będzie dla nich niebezpieczną wyprawą. Niektóre sekrety nie powinny nigdy wyjść na światło dzienne. Óscar wraz z Mariną postanawiają odkryć prawdę na temat Michela Kolevnika. Miłość skłoniła go do rozpoczęcia pewnego makabrycznego eksperymentu. Kolejni świadkowie tamtych zdarzeń podają sprzeczne informacje. Nastolatkowie na własną rękę muszą oddzielić prawdziwe informacje od fikcyjnych. Kolejne wydarzenia uzmysławiają im, że zaczęli igrać z ogniem. Finał opowieści nie jest szczęśliwy. Właśnie to jest dużym atutem tej historii. Mimo tego smutnego zakończenia jestem zachwycona atmosferą, w jaką wprowadził mnie autor. To, co się dzieje w tej książce nie jest do końca “normalne” i rzeczywiste. Ja jestem zachwycona tajemniczością Barcelony. Moim zdaniem to jeden z najciekawszych utworów, jakie czytałam do tej pory. Jest to historia wydarzeń, które na zawsze zmieniły życie Óscara Dari. Óscar miał wówczas piętnaście lat i był uczniem szkoły z internatem. Był samotny, rodzice rzadko go odwiedzali, nie miał wielu przyjaciół. To był okres buntu, w którym chłopak szukał przygód. Po lekcjach zwiedzał opuszczone dzielnice Barcelony. Chłopiec był zauroczony obrazem tego miasta, z zaciekawieniem przyglądał się rezydencjom, których czasy świetności już dawno minęły. Wędrówka bohatera została opisana w taki sposób, że czytelnik podziela jego fascynację Barceloną. Pewnego dnia odwiedza willę, która sprawia wrażenie wymarłej. Na miejscu znajduje złoty zegarek, który zabiera ze sobą. Po przemyśleniu postanawia oddać właścicielowi skradziony przedmiot. Powracając na miejsce przestępstwa, poznaje Marinę. To spotkanie na zawsze odmienia jego życie. Kolejnego dnia Marina zabiera Óscara na cmentarz, którego nie ma na mapie. Na cmentarzu spotykają tajemniczą kobietę w czerni, która co miesiąc odwiedza nieznany grób. Nastolatkowie postanawiają odkryć sekret nieznajomej. Nie zdają sobie jeszcze sprawy, że ta przygoda będzie dla nich niebezpieczną wyprawą. Niektóre sekrety nie powinny nigdy wyjść na światło dzienne. Óscar wraz z Mariną postanawiają odkryć prawdę na temat Michela Kolevnika. Miłość skłoniła go do rozpoczęcia pewnego makabrycznego eksperymentu. Kolejni świadkowie tamtych zdarzeń podają sprzeczne informacje. Nastolatkowie na własną rękę muszą oddzielić prawdziwe informacje od fikcyjnych. Kolejne wydarzenia uzmysławiają im, że zaczęli igrać z ogniem. Finał opowieści nie jest szczęśliwy. Właśnie to jest dużym atutem tej historii. Mimo tego smutnego zakończenia jestem zachwycona atmosferą, w jaką wprowadził mnie autor. To, co się dzieje w tej książce nie jest do końca “normalne” i rzeczywiste. Ja jestem zachwycona tajemniczością Barcelony. Moim zdaniem to jeden z najciekawszych utworów, jakie czytałam do tej pory.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Marina ma swój niepowtarzalny klimat! • dla młodzieży i dorosłych, którzy lubią z lekka baśniowe klimaty • warto
  • Pierwsze słowo jakie przychodzi mi na myśl, którym mogłabym określić „Marinę” to tajemniczość. Tajemniczy są bohaterowie ze swoimi sekretami, tajemnicze są domy, w których rozgrywa się akcja książki, tajemnicze są ulice Barcelony lat 80. XX wieku. Kolejne słowa, które cisną mi się pod palce klawiatury, to magia i mroczny nastrój. Jeśli nie wciągnie Was historia Mariny i Oscara (w co nie wierzę!) warto przeczytać to dzieło Zafona, chociażby dla wiernie oddanego klimatu tego miasta. • Kamila Sośnicka
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Inne tytuły:20361
Autorzy:Carlos Ruiz Zafón (1964-2020) Katarzyna Okrasko Carlos Marrodán Casas
Tłumaczenie:Katarzyna Okrasko Carlos Marrodán Casas Lucia Graves François Maspero (1932-2015)
Lektor:Leszek Filipowicz
Wydawcy:Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza (2009-2024) Wydawnictwo Muza SA (2009-2022) Wydawnictwo Literackie Muza (2020) Editorial Planeta (2015-2020) Éditions Robert Laffont (2017) Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA (2010-2017) Weidenfeld Nicolson (2013) Editorial Planeta Mexicana (2012) Wydawnictwo Literackie (2010) Stowarzyszenie Pomocy Osobom Niepełnosprawnym Larix (2007-2010) Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA S. A (2009) Edebe (2007) Stowarzyszenie Pomocy Osobom Niepełnosprawnym Larix im. Henryka Ruszczyca
Serie wydawnicze:Booket Czytak Larix Cmentarz zapomnianych książek Czytak Larix 20360-20374 ISP-Pocket
ISBN:9-788423-648993 978-0-297-856474 978-2-266-21254-0 978-83-287-1533-2 978-83-287-2181-4 978-83-7495-767-0 978-83-7495-770-0 978-83-7495-830-1 978-83-7495-840-0 978-83-7758-238-1 978-84-08-00434-9 978-83-7495-830
Autotagi:audiobooki beletrystyka czytak dokumenty elektroniczne druk DVD epika książki literatura literatura piękna MP3 nagrania powieści proza zasoby elektroniczne
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 65 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo